|
|
#1
15 September 2008, 09:49
|
|||
|
|||
Medyanın Kıskacındaki Aile
Alvin Toffler ilk baskısını 19741e yapan "Future Shock - Gelecek Korkusu" adlı eserinde, gelecekte klâsik yapısıyla ailenin alt üst olacağından bahsediyor ve ileride ailenin farklı şekillerde boy gösterip tarihe veda edeceğini söylüyor. Toffler, birçok tezinde olduğu gibi fıtratın bir tezahürü olan aile hakkında ve yazımıza almaya imtina ettiğimiz fikirlerinde, değişen teknolojiyle değişmeyen insan fıtratını karıştırıyor, geleceği araştıran fikirlerinde insan psikolojisinden ne derece uzak olduğunu da gözler önüne seriyordu. Aslında A. Toffler'in ileri sürdüğü tarzda aile yapılanmaları, eski Demir Perde ülkelerinde farklı şekillenmeleri ve uygulamalarıyla vardı; fakat geçen yıllarla birlikte dağılan, değişen Demir Perde ülkelerindeki en önemli değişimlerden biri de, zaman ve hâdiselerin törpülediği ve birçok değerin alt üst olduğu toplumlarda gerçek aileye olan ihtiyacın öne çıkması olacaktır. "Aile ferdin eğitimi için en ideal bir kurumdur. Yetişen kişi bu grup içerisinde değişik cins ve yaştan insanlar bulabilmekte ve böylece ileride gireceği toplum hayatına intibak edebilmesiyle ilgili şartlara aile içerisinde hazırlanabilmektedir. ....Çocuk, ana ve babasından emniyet ve güven duyguları bakımından tatmin olduğu zaman, onun ruhî dengesi sağlanmış demektir. Aksi hâlde böyle bir duygudan mahrum yetişen çocuk, ruhî sarsıntılar geçirebilmektedir. "1 Yetkililer böyle tanımlamakta aileyi ve böyle vurgulamaktalar ailenin önemini. Gerçekte de aile sağlam bir toplum yapısının temel taşıdır. Aile, ahlâki değerlerin gergef gergef işlendiği ve kişinin şahsiyetinin temellendiği kutsî bir yuvadır. Hayat boyu sürecek olan eğitim bu yuvada başlar ve ferdin karakteri bu ocakta şekillenir. Islah evlerinde ve köprü altlarındaki çocukların, sıcak aile ortamlarını terk ederek buraları severek tercih ettiklerini söyleyebilir miyiz? Necip Fazıl merhumun "Tohumu düşünmeyen ağaç odundur" vecizesi birçok konuda değerlendirilebilecek bir söz olmakla birlikte, geleceğimizin tohumu olan ailenin de önemini anlatır. Aile, "parça, bütünün habercisidir" gerçeğine uygun olarak toplumların geleceğinin en güvenilir habercisidir. Ailenin fert ve toplum açısından tartışılmaz olan bu hususiyetindendir ki, bütün semavî dinlerce önemi vurgulanmış ve bu binanın sağlam temellendirilmesi istenmiştir. Yüce beyan Kur'ân, ailenin ulviyetini vurgulayan âyetleriyle fert ve toplumlar için en önemli kurumlardan olan bu sıcak yuvaya vurguda bulunur; "Biz insana ana ve babasını tavsiye ettik. Onun anası kendisini zaaf üstüne zaaf ile taşımıştır. Sütten ayrılması da iki yıl sürmüştür. Bana ve ana-ba-bana şükret."2 "Ana ve babaya iyi muamele edin. Şayet onlardan biri veya her ikisi, senin yanında ihtiyarlığa ererlerse onlara 'öf bile deme. Onları azarlama. Onlara tatlı ve güzel söz söyle. Onlara acıyarak tevazu kanadını indir. Ve 'Ya Rab! Onlar beni çocukken nasıl terbiye ettilerse, sen de kendilerini öylece esirge' de."3 Yüce beyanda aile bu sağlam zemine oturtuluyor. Ona inananların büyük çoğunluğunun asırlardır sıcak aile tabloları çizdikleri de sosyolojik realitelerimizden olmakla birlikte günümüz Türk toplumunda ailenin durumu nedir? "Nane satan, su satan yetim çocuklar Şarkı söyleyemediler güneşe, aya Biliyorum ne masal dinlemeye doydular Ne oyun oynamaya... ...Ve günahkâr çocuklar suçlu çocuklar Mahkeme salonlarında bakarım dizi dizi Bu suç bizim suçumuz, bu günah bizim Affedin bizi...."4 Bugün maalesef çocuklar mahkeme salonlarında dizi diziler; hem de cinayet suçlarından, hem de tecavüz suçlarından... Elbette ki umumî manzara bu değildir ve aile yapımız her tür dejenerasyona rağmen ayaktadır; fakat bünyenin kan kaybettiği de bir gerçektir. Niçin aile yapımızda çözülmeler dejenerasyonlar yaşanmakta, niçin on, on beş yaş arasındaki çocuklar uyuşturucudan cinayete, hırsızlıktan tecavüze birçok suçtan mahkeme koridorlarına dizilmektedirler? Suç, suçu üstlenen şairlerin mısralarına sığmayacak kadar büyüktür! Tek suçlu aramıyoruz, ama bazılarını biliyoruz: "Geleceğin teröristleri önümüzdeki on yıllarda yerden bitmeyecek denizden çıkmayacak, dağlardan yuvarlanmayacak, gökten düşmeyecektir. Onlar şu sıralarda evlerinde, beyaz camların karşısında tele-eğitim görmektedirler."5 Medyamızın -istisnaları hariç- gençlerimizi yanlış yönlendiren yayınlar yaptığını ve bu türden yayınların şuursuz insanları suça ittiğini reddedenimiz var mıdır? Medyamız, yayınlarıyla çocukları ve gençleri hangi konularda ve nasıl yanlış yönlendiriyor? 1-Cinsiyet muhtevalı yayınlar: Spor programlarından eğlence programlarına, filmlerden reklamlara kadar cinsî tahrik bombardımana maruz kalan,yaşa-yan gençler hangi psikolojiyi yaşarlar? "Seyirci sürekli uyarılıyor, yani tahrik ediliyor. Bu uyarılara karşı tepki göstermemek mümkün mü? Ruhbilimcilerin söyledikleri şu: 'Bir kişiye uyarı verildiğinde bunun tatmini icap eder!' Bugün gençler, hattâ çocuklar erken uyan bombardımanına tutulmuş vaziyette. Bu vasat, geleceğin sağlıksız, cinsî sapmalara uğramış nesillerini yetiştiriyor bize. Yüzyıllar boyu estetik biçimler kazanmış iki cins arasındaki his yüklü sevgi münasebetleri ortadan kaldırılıyor. Makinelerin histen soyutlanmış ilişkileri hâkim kılınmak isteniyor. Bu ise, cinsî sapmaların ve tacizlerin, tecavüzlerin normalleşmesi anlamını taşıyor."6 Yukarıdaki cümleler bir gerçeğin ifadesi olmasa, on dört yaşındaki çocuklar tecavüz suçlarından mahkeme salonlarına çıkarılır mıydılar? Hiç kimsenin "ayranım ekşidir" demeyeceğini ve suçun samur kürke bürünse de kabul görmeyeceğini biliyoruz. Fakat medyamızın çoğunun, yayınları itibarıyla "tavşana kaç, tazıya tut" tarzını benimsediğini üzülerek müşâhede ediyoruz. 2-Kültürel yozlaşmaya sebep olan yayınlar: TV kanallarımız yerli dizilerin birçoğunda dahi kültürel değerlerimize saygıdan uzak görüntüdedir. Trafik kazalarının başta gelen sebeplerinden alkolün, çocuk yaşta insanların ellerine tutuşturulduğu diziler yansır ekranlara. İnsanlar seyrediyor' başlığı altında kabadayı kültürü, varoşların sesi olarak sunulur insanlara. Hayata pesimist (kötümser) gözle bakılan bu dizilerde, 2000'li yıllara giden gençliğimize Ustura Kemal tarzı tipler, örnek olarak sunulur. Bilim sahasında dünya çapında başarılar elde eden gençler ekranlara hemen hiç yansımazken sanatçıların, sporcuların gece hayatlarına kadar hayatlarının her karesi, genç dimağlara menfi yönde tesir edecek görüntüler yansır beyaz camlara... 3-Görsel medya böyleyken, yazılı medyamızın da yıllar içinde toplumu hangi kültürel boyuta getirdikleri, tabak-çanak promosyonuna rağmen, halihazırdaki gazete ve kitap satışlarından belli değil mi? Prensipli ve ahlâkî yayınlarıyla toplumun takdirini kazanan yayın organlarımız da muhakkak ki vardır ve yine medyamız bu menfiliklerin yanında güzel yayınlar da yapmaktadır, fakat ekran başındaki gençleri ve çocukları hiçbir zaman unutmamalıyız diyorum. Ülkemizin geleceği olan gençlerimiz ve ailemiz bütün menfaatlerin üzerinde değere sahiptir. Rüzgâr ekersek fırtına biçeceğimizi unutmamalıyız. Dipnotlar: 1- Doç. Dr. Sami Şener, Türkiye'de Gençlik Olayı, sy-31 2- 3-Kur'an-ı Kerim. Lokman Suresi-14 El-İsra Suresi-23-24 4- Y. Bülent Bakiler. Duvak-sy-5 5- 6- D. Mehmet Doğan, İletişim veya Dehşet Çağı, sy-7-8. 
|
Normal
