|
|
#1
11 October 2008, 15:14
|
|||
|
|||
Anlatmalıymış Meger | Ayna
 Dün gece seni gördüm yine,bembeyaz bir yağmur içinde Bir rüya değil sanki, gülüyordun gözlerime Her damla bir keder gözlerimde yaş oldun Yetti bundan fazlası ölüm gelme artık gecelerime O günlerden bir rüzgar eser ümitlerin seni terkeder Senden o bakışları gizler kapkaranlık bir keder Hayatta paylaşmaya değer bildiğin bir sır varsa eğer Haykırıp dağlara taşlara anlatmalıymış meğer Artık çıkmıyorum İstiklale Sabah Fatma hanım uyandırıyor Helva,ekmek,çay bana onlar bakıyor Odanın hali perişan ben perişan kimse yok işime karışan Ara sıra balkona çıkıyorum Fesleğenler kuruduğunda ocaktı ben baharı bekliyorum Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala Gözüm şişelere takılıyor becerebilseydim ne ala Bu günlerde böyleyim ben yas denen şiirdeyim Bir köşede gülüşün var sırtımda kanlı bıçağın Hiç bir zaman duymayacağın duysan da anlamayacağın Bir çığlıkta SANA BİRİKİYORUM.... ALINTIDIR... 
|
Normal
