Bazen bir bakıyorsunuz üniversite mezunu olmuş, hatta yıllarca yurt dışında masterler, doktoralar yapmış kendini her konuda eğitmiş bir insan, haberlere konu oluyor; E-80 karayolu üzerinde, köprü girişinde hızını düşüremeyen A.E ve ailesinden 3 kişi daha hayatını trafik kazasında kaybetti. Trafik canavarı yine iş başında.

Nekadar aci, nekadar çelişkilerle dolu bir yaşam. Bunca yillik eğitim kariyeri, bir ufacık ancak, hayatina mal olabilecek kadar büyük bir sebepten, son buluyor. Artik ne kariyer, ne yaşam hic bir şey kalmıyor. Nereye gitti bunca yilin emeği, bir hız sevdasına, yok olup gitti.

Onca yil, ekonomi, siyaset, edebiyat vs vs konularında aldiğimiz eğitimin yanına, yıllardır televizyonlarda radyolarda duydugumuz, ancak artik birer kapı zili haline gelmiş olan uyarilar, bir kulağimizdan girip diğer kulağimizdan çıkmakta.

Sebeb acaba insanın basit şeyleri eğitim sürecinde göz ardı etmesimi, yoksa hayatin her anının eğitimle gectiğinin unutulmasımı.

Kurallar, eğitimsizlikten dolayımı göz ardı edilir, yoksa eğitim noksanlıgımıdır, kuralları hice saymaya sebebiyet.

Kendi kendine sorabilmelisin, nereye gidiyorum, ne kaybederim, ne kazanırım, üstümde taşıdıgım yıllar, üstüne koyduklarım, sermayemse kabedeceklerim nelerdir. Yıllar yılı üstüne biriktirdiklerimi, bir trafik kazasinda kaybetmelimiyim, kaybetmemek için kendimi eğitmelimiyim, sormak gereken sorular bütünüdür.

Çıkış yolları tabiki var, ancak bu cıkış yollarını bulmak için nekadar eğitimliyiz. Sorgulamalar ve sonucları analiz etmede nekadar bilgiliyiz.

Eğitime verdiğimiz önem, yaptığımız harcamaların, eğitimsizlikten elde edilen ranttan daha az olması sebebiyle, sınıfta kalmaktadır. Tekrar tekrar birinci sınıfı okumaktan da hic bıkmıyoruz.