|
|
#1
4 December 2008, 17:18
|
|||
|
|||
kanıyor sensizliğim
Okşayarak getirirdin teneke kutularda
dokunun derdin kolonya neymiş dokunurduk hafiften kokular yayılırdı, ağır eylül akşamlarına Beslemesin diye anneler: çocukların postallarda büyütülüp kanlarının, zor ağacına vuran şafak rüzgârlarında kurutulduğu günlerdi Kururdu kanım düşünemezdim, fesleğenleri ellerinin dokunduğu yerden öpmenin değerini Göndermek istemezdin bilirdim korkularındı sokak, yitirdiğin güvendi ne zaman gidecek olsam kısık ateşlerde, uzun çaylar demlerdin Bir Mayıs sabahı şimdi bayramlık simlerini salıyor güneş humuslaşan kentin sokaklarına Yürüyoruz... üniversite, fabrika biraz zamana sildirmiş yağmura yıkatmış biraz dipçik izini yakasında rozet gibi panzer gölgesi Uzatıyorum elimi resmine acıyor tenim özlemin törpü tinimde kanıyor sensizliğim Ali Rıza Kars 
|
Ağaç şeklinde
