|
|
#1
6 December 2008, 22:01
|
|||
|
|||
Geceye Otopsi
Gecenin koynunda
Yarasaların kol gezdiği dolunayın gizi vardı İzi vardı bedenimde kimsenin göremediği Depresif bir gecede ölüm sessizliğiyle Hiç düşünmeden vurdum hançeri yüreğime Kana boğuldu kainat neler çıkmadı ki içinden Cerahat sızıyordu geceye kan kokusu alan Akbabalar uçuştu etrafımda Ellerimle kavradım yüreğimi uzanıp dolunaya astım Her kopup yiten parçada İzi vardı bitimsiz sevgilerin Bir elimde hançer ucundan kan damlayan Bir gözümde yaş hep kaybettiklerimin ardından Ve anılarım! Alt beynimde dizilmişler Bir hançerde anılarıma! Öz sıvıları akıyor derinlerinden Kalıplaşmış ne varsa silinmeyip de içine işleyen Bir bir düşüyor gecenin kasvetine İçi boşalıyor, içim boşalıyor Her bir anıyı alıp dolunayın ardında ki Yıldızlara asıyorum Bir otopsi gecesinde öldürdüm ben yüreğimi Yok ettim anılarımı! Ve ben şimdi Bir ucube, bir sığıntı yaşamla, ölüm arası Ken / dim / den! Nefret molasındayım! 
|
Normal
