|
|
#1
13 December 2008, 22:02
|
|||
|
|||
Aşk Yanlızca Vuslat Değildir
Dumanımı sisinde tutuyorum
sokak lambalarının altına sensizliği dokuyorum yalnızlığımı döküyorum gözlerimden tüm zaman kervanları umuduma hamallık eder hayatıma yüklemişken seni tüketecek yol arıyorum sen bitti say ben üç nokta koyuyorum. Gece bana çöl karanlığı delen ışık vaha yüzüme vuran rüzgar mevsimlerime sensizlik aşılıyor beni işaretli sayma ayrılığa dair seni yaşanmış tüm aşkların toplamı kadar seviyorum sen bitti say ben üç nokta koyuyorum…  aşk yalnızca vuslat değildir yokluğuna sabretmektir bazen her bakışını senet saymıyorum geleceğimize ben yarı yolda iz bırakmam yaranın güzeli de varmış anladım içim kanadıkça büyüyorum sen bitti say ben üç nokta koyuyorum... gözlerin gökyüzüne düşürüyor beni seni aramıyorum yıldızların altında aşkına bir ömür nöbet tutuyorum ölü sevdalar vadisiyim sanma her durduğum yere gözyaşımdan bir ben konduruyorum sen bitti say ben üç nokta koyuyorum... gülüşün uzatıyor ömrümü öykümün solumazsam seni kahramanları yürüyor üzerime seni düşünerek kurcalıyorum deliliğimi bütün şüpheleri sürüyorum mecnunun çölüne kum faust’u boğar şimdi kendime seni tanımanın bedelini ödetiyorum sen bitti say ben üç nokta koyuyorum... saniyeler zamanımı çalıyor benden adımlarım mirasımdır esmer kaldırımlara üstüme geçmişi örtüyorum artık yüreği çalınmış bir bedenim sayende her geçen gün için saçıma beyaz bir tel ekliyorum sen bitti say ben üç nokta koyuyorum ...  ay ışığında yıkanıp kendimi temize çekiyorum nedenler ve sonuçlar akıyor üzerimden ipucu bırakıyorum sana her karanlığa bin aydınlık çakıyorum sen bitti say ben üç nokta koyuyorum... sokak lambalarının ışıklarını adımlarımla sensizliğe dokuyorum beni bir ana kadar sev seni yar gibi seveyim düğümlü kalsın ayrılık mecbur gölgeme tutunuyorum yolun sonunda nefesin kadar uzakta nefesin kadar yakınımda sen bitti say ben üç nokta koyuyorum... 
|
Normal
