|
|
#1
21 December 2008, 22:51
|
|||
|
|||
Hak Ettiğim Yaraları Kanatmaya Gidiyorum
Hak Ettiğim Yaraları Kanatmaya Gidiyorum
Artık gitmek vakti, sadece gitmeler kaldı bana arkama bile bakmadan gitmeler.. Tutunamadığım birşeyler vardı elbet hayatta, zamansız gelen insanlar vardı.. Sevmeler ağırdı, yürek kaldıramadı.. Birşeyler eksikti, eksiltti ve tüketti bu yüreği.. İşte gidiyorum, Birşey demeden, Arkamı dönmeden, Şikayet etmeden, Hiçbir şey almadan, Birşey vermeden, Yol ayrılmış görmeden gidiyorum.. Belki gidiyorum, ama bil ki istemeyerek. Gözyaşlarımı hissediyorum içimde bir yerdeler, o nasıl bir yerdir, tarifsiz bir acı veriyor ki ben bu acıyı sırf hak ettiğimi düşündüğümden yol bulup da süzülmelerine izin vermiyorum. An gelecek tutamayacağım düşecekler, gözlerimi kırpmadan uzaklara bakarken öyle sıcak akacaklar ki biliyorum yakacak tenimi.. Ne küslük var ne pişmanlık var kalbimde Yürüyorum sanki senin yanında Sesin uzaklaşır her bir adımda Ayak izin kalmadan gidiyorum.. Anlayacağın yanıma senide alıyorum bu gidişte. Sana gelmek ya da senle gelmek yanlıştı ama neye göre kime göre yanlıştı onu sorma ben bile bilmiyorum.. Hak ettiğim yaraları kanatmaya gidiyorum. Bu sadece seni bensiz bırakmak, ben senle yanmaya gidiyorum. Üç kuruşluk huzurumuzu huzursuzluğa boğmaya gidiyorum.. Kendime ve sana en büyük haksızlığı yapmaya gidiyorum.. Seninle olamayacağımı bilmenin kahrına, doya doya, kanaya kanaya ağlamaya gidiyorum. Yazdığım satırlar ellerimi yakıyor, talan oluyor her bildiğim, viran inandıklarım.. Geldiğim tek kalbinde kırılmadı Gönül kuşu şarkıdan yorulmadı Bana kimse sen gibi sarılmadı Işıgımız sönmeden gidiyorum.. Bil ki gidiyorum.. Sana faydası yok ama bir sen daha doğuyor, ben kendimi sende öldürmeye gidiyorum.. 
|
Normal
