|
|
#1
21 October 2008, 16:42
|
|||
|
|||
Burdan Atlasam Canım Acır mı Anne?!
 Uçurumun kenarındaki küçük kızım... Anneme dönüyorum;yorgun yüzündeki masmavi gözlerine bakarak; "Burdan atlasam canım acır mı anne?" diyorum... "Olmaz.." diyor."Ben yanındayken sana birşey olmaz,izin vermem!" Şimdi yine uçurumun kenarındayım... Bu sefer yalnız.. Annemin yüzündeki yorgunluğu miras edinip kendime; uzun uzun bakıyorum uçuruma.. "SusuyoruM!" Hayallerim geliyor gözlerimin önüne... Karşılığını beklemeden tüm gücümle sevdiklerim! En zor zamanlarında yanında olduklarım ve hiçbir zor zamanımda; Yanımda bulamadıklarım! Yüzümü rüzgara veriyorum... Kollarımı iki yana açıp soruyorum; "Buradan atlasam canım acır mı anne?" Sen duymasan da bu soruyu,ben cevabı biliyorum... Ne atlayabiliyorum;ne kalabiliyorum..! Uçurumun kenarında dizlerimin üzerine çöküp ağlıyorum... Sana,yalnızlığıma,yaşadıklarıma... "Canım zaten acıyor anne; Atlayayım mı?"
__________________
Tutamayacağım sözler VERMEM Basit kişilerle polimiğe GİRMEM Bazı şeyleri asla AFFEDEMEM Yaşanmışlıkları kolay SİLEMEM Acıyı tanıdığım için kimseye ÇEKTİRMEM Cesaretsizliği gururla ÖRTEMEM Yalan ve taktiklerle uğraşmayın YEMEM Dostlarıma laf ETTİRMEM Tutkularım var VAZGEÇEMEM Gidiyorsan eğer özlesem bile DÖN DEMEM Ağır geliyorsa bunlar firar serbest....
|
Normal
