#1
|
|||
|
|||
tut beni düşüyorum.
yokluğuna tutunuyorum;
öyle az birikmiş ki varlığın, içi boş çıkıyor yokluğunun, taşıyamıyor beni, düşüyorum... keşkesiz umut dolu cümlen, iki heceli yürek besten, ve içi ben dolu bir sen... sizi bekliyorum. hani yanacaktı ellerim, haydi, tut ellerimi üşüyorum. |