|
|
#1
11 January 2009, 19:53
|
|||
|
|||
Seni Sensizde Severim
gözlerimin yaşını rüzgâr kurutur
sensiz bir sabahta nağmeler susar oldular, kırıldı sazlar minarelerden sâlâ seslerini taşır rüzgârlar sana hazır bir yürek bekler köşe başında sokaklar karanlık, sokaklar dev dolu gelemem ki yanına üşümeyesin diye daha sıkı sarılıyorum hayaline mum gibi eriyorum hasretinle sen yoksun sevgilim yalancı ümitlere mi liman yüreğim yardım et Tanrı’m, ölecek miyim? ölümden korktuğumdan değil ha sakın yanlış anlama her mekân seninle güzel her şey bana, seninle güler sonbaharda sevdim seni yaprak hışırtıları arasında yürürken yüreğim ürperirken sonbaharda sevdim seni sevdim ama sevilmedim ağlar kederimden yüreğim dur durak bilmez artık gözlerim sevdim ama sevilmedim… sevdim… ama sevilmedim… seni sensizde severim uzağında yada yakınında değil dudaklarında, gözlerinde ellerinde yada teninde değil sadece severim. öpemeden, bakamadan gül tenine dokunamadan sadece severim. seni sensizde severim… seni, sensizde severim… 
|
Normal
