#1
|
|||
|
|||
Seni Özlediğim Şu Gece Yarısında
Seni Özlediğim Şu Gece Yarısında Gümüşten bir yolda, Pembe bir düşün içindeyim. Gözlerinden koyu kahverengi uzanan bir boşlukta; Benliğim kaybolmuş, Yitmiş bedenim. Korkuyorum, uyanmaktan öylesi çocukça... Yitiriyorum tüm zamânlarımı, İncecik gözlerinde kayboldukça. Hani kırlangıçlar uçuran utangaç yüreğim. "Kutsâl emânetim" diyerek teslim aldığın kalbim; Korkmuyorum o yumuşacık ellerindeyken. Ahh, bir dokunsan öleceğim; Üşüyeceğim, kapasan gözlerini; zemheri ömürlerde. Yitirdim cesâretimi; Sen ellerimi tutmadan ölemiyorum. Kalbim, kanayacak âh bir dokunsan yüreğime; Ellerimi tutma, ellerimi tutma; İstemiyorum... Sığındığım tüm kabuklarımı attım, öylesine korumasız... Ne yaparsan, işte senin kalbim; İster çekin incitmekten, İstersen kanat acımasız. Mühürlü bir sır'da, saklıyken gülüşün; Ölüm, dudaklarında bir kâse gibi bu geceyarısı da... Seni özlüyorum, daha yanıbaşımda; Anla uzakken nasıl üşüyüşüm Hani bilsen, bir kerecik ansan adımı; Hani delireceğim, Hani hüznü kambur bir meczûp gibi Bırakacağım beynimin en SEN dolu köşelerinde aklımı! Hani gözyaşlarımı silsen, Kirpiğini eğen rüzgâra isyânca, Hani saçlarının bir teline dokunsa yerlerde sürünüp öldüğüm, Hani yürüdüğüm kör bir îzânın, Cehennemden yüzüme eğilen avuçlarında................... Kurşun, bu şarkıya neyler! Özlemin biriksin isterse kirpiklerimde hançer hançer! Vuslât'a tenezzül etmeyen sevdâlara, Dokunuşsuz çocuk sevdâma; Kurşun, Levh-i mahfûz'da yanyana yazılan isimlerimize Ve yüreğimize söyle neyler! Baştanbaşa sana dönüştüğüm hülyâlar'a ölüm, Söyle gülüm, ölüm neyler! !! YASEMİN kokulu zülüflerine assınlar beni bu gece yarısı! YA SOnum ol, Ya yine başlangıcım bu gece yarısı! Uyanıver düşlerinden, ne olur yüzünü göreyim diye, Zihnimi bir bıçak gibi kanattığım bu gece yarısı! !!! Kavuştuğumda bu yangını söndürecek, Söyle gülüm, vuslat'ı neyleyim.... Bir tebessümün bana gül-i zâr'ken, Gül bahçesini, goncayı neyleyim! ! ! Seni özlediğim; Şu gece yarısı........................... |