|
|
#1
21 January 2009, 20:54
|
|||
|
|||
Hüzün Kırıntıları
Kefenlenmeyen mezarsız ölüler.
Mevsim’siz ayrılıklar Ve zaman’sız ihanetler... Sonbahar’ın gazabından Her yıl benden hayalini biraz daha almasından korkuyorum Gözlerimde kalan bir tutam fer’i çalmasındansa Bıktım! ! ! Bir çocuk misali; Korkularına parmak aralarından bakan Cesur bir yüreğim var,titriyor birkaç mısra arasında... /Matem siyah’la anılır Oysa ölüler beyaz bir kefene sarılır Matemsiz ölümler Kaç renkte yaşanır? / Çizdiğim portreler, Stilize bir çalışma ile anlatıyor artık bizi! Çizebildiğim sade bir ışık var artık Kapanan gözlerimde... Oysa hatırlarsın, Ne çok severdim mavi’nin hüznünü Düşlerimde; Bir şair’in yazıp sildiği birkaç şiir’ini çaldım. Silinen bölümlerde, Birkaç mısra’nın izi kalmış /anlaşılan acı akmış ve kalem her zamankinden fazla bastırılmış/ Ve iki damla yaş, Kâğıdın bir köşesine saklanmış. Uğruna yaş dökülen her mısra’yı kutsal saydım... Tirajsız bir gazetenin orta sayfalarında, Seni arıyorum... /Yüreğimi kaybettim Sevdam dışında hükümsüzdür/ 
|
Ağaç şeklinde
