|
|
#1
21 January 2009, 20:56
|
|||
|
|||
Hoşça Kalımı Bırakıyorum Yüreğine Usulca...
"Hoşça Kal" ımı Bırakıyorum Yüreğine Usulca...
Gerektiği kadar sevilmeli sevgili ve gerektiği kadar verilmeli değer.. Aşk bilmecesinin en kısa sözcüğüdür "acı".. Ya çekersin uzun uzadıya sancısını... Ya da acı vererek sevgiliye,çıkartırsın acısını.. Kıyamadım...! Sözcükler dizildi boğazıma bir bir.. Söylemek istedim,söyleyemedim.. Kıyamadım kıymetlim...! Yutkundum... Yutamadım... Nefesimi zorlayan yerde,tam orda işte,kala kaldı sana dair söyleyeceğim tüm sözler.. "Ya haykırmalıyım tüm gücümle kulağına,ya boğulmalıyım sessizce.." Artık saat ayrılığı vururken.. Bu kadar mı hızlı kovalardı akrebi yelkovan.. Bu kadar mı sona hızlı yaklaşacaktık.. Bir "elveda" sözcüğü can çekişiyor dilimde... Bir çıksa ağzımdan,kendime gelecek tüm yaşamım.. "Sen" den ibaretti her şey.. "Sen" den sonrası bir adım sessizlik.. "Sen" den öncesi koca bir çığlık.. Kıymetlim...! "Hoşçakal" ımı bırakıyorum yüreğine usulca.. Kıymetini bil..! 
|
Normal
