|
|
#1
2 February 2009, 21:25
|
|||
|
|||
Çok SevMek...!
Bizi kandiran o sarkilar, o mavi gece
O sicakligi beyaz ellerin, o ilk bakis Sebepsizligin sebep oldugu sefak vakti O cok sevmek gecelerde o caresiz aldanis. Uzayan saclar, alyinda avuclarimizin Iste o, insanin bir yerde, aska boyun egmesi Kirilmak, bolunmek, o hep butunlenmek O cok sevmek, tenin bir baska tene degmesi. Yanmak mi o eski caglarda yanmak Kul olup savrulmak ruzgara karsi Ilk kesilmisligi magrur ellerimizin O cok sevmek, kanimizin o ilk akisi. iste pinarlar, testiler, irmaklar, cesmeler Kanli avuclarla icmek aski kanmadan O kiyilarimizdaki denizin ilk coskunlugu O cok sevmek buyutmek onu hep, orada o zaman Kazimak ulu agac govdelerine adimizi Yazmak her seyi bir bir kumlarin ustune O her iskenceye mahkum olmuslugumuz O cok sevmek, daha cok sevmek gunden gune. Oyle delicesine, oyle korkunc, oyle cilgin O cok sevmek o yanardag, o ates, o yangin... 
|
Normal
