|
|
#1
3 February 2009, 19:19
|
|||
|
|||
qÖZLeRim YaNqıN Şimdi.
bunca yil cigliklar kosturulmus bu yolda
deli taylar gibi ter icinde cigliklar savrulan bir yanlisa vurulmak icin mi yoksa daglari yirta yirta yuruyen bir irmak diliyle durulmak icin mi gozler yangin simdi-ufuklar duman dunya degisiyor-masali koca bir yalan tam kirk yil bulandirdilar sulari niliferleri daglara tasidilar kekikleri caylara ugrun ugrun-ince ince-gizlice ve sinsice yuruduler karanliklara pinarbaslarinda yarpuzlar utandi ormanda koknarlar sonra leylak dusmani bir aksam vakti dunyanin degistigini buyurdular ihaneti kanli bir gelinlik icinde yeryuzunun yataginda doyurdular durduk dusunduk sularla birlikte daglarla - ormanlarla - bulutlarla birlikte durduk dusunduk nergislerle - nevruzlarla - gullerle birlikte yok olan hicbir cicek yoktu yeryuzunde durduk dusunduk martilarla - turnalarla - guvercinlerle birlikte yok olan hicbir guzellik yoktu yeryuzunde durduk dusunduk nehirlerle - denizlerle - okyanuslarla birlikte yok olan hicbir dalga yoktu yeryuzunde tamda yunuslar sevisirken arsipel@de tamda gokkusagi sevinlesirken ozlenen renkler siliniyor dediler tamda insanin insanligina ceyrek kala yarim metrelik cam bir savas alaniyla ciktilar karsimiza teknoloji yalaniyla gozler yangin simdi ufuklar duman dunya degisiyor masali koca bir yalan cocuklar olurken butun ulkelerda ey koca nazim ey ustamin ustam dedigi milyonlar icindeki vatansiz yalnizim cocuklar guldu demistin o buyuk ulkede gelde gor simdi o yuzlerde buyumus yarinsiz ofkeyi gelde gor gece gelen telgraftaki yuce degerin nasil bir korluge kurban verildigini yureklerde yukselen son anitinda gelde gor nasil yerlere serildigini sonrasi vurgun soygun ve talan sonrasi gozyasi ve kan caykovski harlemde bir tepinme tolstoy sutyen bosluklarinda pembe dizi mayakovski bir papaz duasi belki puskin carlik ozlemlerinin siirsel gizi gozler yangin simdi ufuklar duman dunya degisiyor masali koca bir yalan ne olur tunctandi demirdendi demeseydin bir tabuttan korkan o saire gonul vermeseydin a....... neruda@nin sili kasimpatilarini hasan huseyin@in kirmizi gul dallarini howard fast@in firtina sonrasi cigliklarini olmeden once mezarinin basina koysaydin burcu burcu gurcu gurcu koksaydin dunya degisiyor masalina kahkalar atsaydin son anda sokup ellerini kanayan kalbine cocuk yuzlu yepyeni bir siir cikarsaydin nasilda severim seni hirosimali bir kizin yaprak dudaklarinda isci tulumuyla istanbul da taksim alaninda ve 1960 yazinda kuba da nasilda severim al simdi ellerimi yattigin o buyuk ulkenin topraklarina uzat yanar parmaklarim yanar ne solohovlar ne de gorkiler var yalnizca seni o topraklarda tutsak edenler ve memed in ozlemiyle oraya gomenler var yanardaglar mi patliyor bilemiyorum denizlerle karalar yer degistiriyor dinazorlar mi gocuyor yoksa bir yanim tirpan yine-bir yanim gul bahcesi bir yanim soygun yine-bir yanim ter ezgisi soylermisin ey ustalarin ustasi nedir bu degismenin yarinsiz sonrasi simdi senin ceviz yapragi kivil kivil ulkende kimi dunya degisiyor masalinin halinde ki orta asya nin kimiz tadi hala dilinde kimi zonguldak madenlerinde pasabahcede ve cukobirlikte yurtici kargoda ve toros gubrede direnen butun yureklerle birlikte kimi dort bin yillik gunes pesinde adinin ozgurlugu icin dogusmekte degisen nedir soylermisin alinterinin nehirlestigi bu yasam icinde bir tren penceresinde saman sarisi saclar ruzgarin yelesinde nasil ulkeden ulkeye beyinden yurege nasil firtinalarla kosar o buyuk coskular o sonsuz duygular uzansam her teline simdi ellerim yanar her biri bes dolara bir masadan ucar bir baska masaya konar seninse bu korkutuk gidis icinde insanlik adina yuregin bir baska kanar dikersin gozlerini masmavi yarinlara insanligin insanca yasamini ozlersin ve soylenirsin kendi kendine caginin tanigi her sair gibi sen de ne aclik ne zulum ne de kan ancak biz kazandigimiz zaman ve butun insanlik insanca yasadigi zaman 
|
Normal
