|
|
#1
20 June 2009, 13:44
|
|||
|
|||
Sen Tükettin..
Ne olsam tükettin beni…
Ben ateş oldum sen su Külleri yanıyor içimde artık Ben hıçkırık oldum sen avuntu Gözyaşı donuyor gözümde artık Ne kadar gerçeksen o kadar yalandın Kendini hep imkansızlığına inandırdın Sen zamana ihtiyacın olduğunu söylerken Benim sana muhtaçlığımı çiğneyip gittin Beni sevdasız zamanlara mahkum ettin Ben aşk oldum, sen tükettin… Ne olsam tükettin beni… Sen benim her şeyim olmuşken Ben senin için hiç yoktum Benliğim ayak izlerinde kaybolmuşken Sen bana bir adım atmaya korktun Korkunun bedelini hep ben ödedim Her saniye biraz daha yalnız kalan aşkımı Paslanmış bıçakla yüreğime işledim Ve sen hep uzaktan seyrettin Ben biz oldum, sen tükettin… Ne olsam tükettin beni… Hayatta olmakla olmamak arasındayım Yüzümü kayıp ilanlarında ara Yaşamla ölümün ortasındayım Bil ki kapanmayacak açtığın yara Beni senin olan her şeyden mahrum ettin Ellerin…saçların…gözlerin… Ve beni sığdıramadığın taş yüreğinle Ben sen oldum, sen tükettin… 
|
|
#2
20 June 2009, 13:56
|
|||
|
|||
Cevap: Sen Tükettin..
ben tükettim..
|
Normal
