Muazzam bir hüznün ; manzarasını taşır şimdi yüzüm
Ellerimin arasından kayıp giden aşklara dair..
lafı çok fazla uzatmadan yürek kırıklıklarım …
Eğik gülüşlerimi alıp gitmeliyim buralardan
Kalp atışlarımın saçları dağınıkken biraz..
Farz etki bilincimin altında ezdiğim bir çok aşk’a..
Anlatım bozukluğuna uğramış bir çok duyguya sahibim..
Tutsaklığını yaşarken yüreğimde sen tarafından yaratılan devrimin.
İçimde yıldızları sönmüş bir geceyi kanatıyordum…
Hali hazırda imarsız düşler kurduğum şehirlerim varken..
...
Biraz eksik anlat beni..
Yalnızlığımın içine ruhlar kat .
Sıkışık zamanlarda avutayım kendimi.
Acılarımdan şatolar inşa et..
Gecenin yarısı,duvarlarında küfür yazılı odamda...
İhbar ediyorum sevda kaçakçısı duygularımı,
Yalnızlık ‘’ağır’’ bir yüktür…
Soğuktur…
Suratsızdır…
Kendine aşıktır…
Bencildir…
Sen o’na sarılırsın
‘’O’’ seni küçümser…
Haksız da değildir esasında…
Bilir ki çaresizsindir…
Yorgunsundur…
Ve o’na muhtaçsındır…
-Ama…
Şşşş susssssssss!
Konuşmanın ne yeri ne de zamanı kalbim… Sadece dinle… Dinle ki anla… Anla ki ağlama!
Madem suskun ruhundan arta kalan kırık dökük sesler yalnızlığa düşmüştür...
Alıp götürdüklerini ‘’hiç’’ saymak yapabileceğin en onurlu davranıştır…
Al senin olsun varlığım…
İncitme kırma…
Ve hep yanımda kal… Sen gitme… Ne olur…
Uzun bir gecenin çığlığına ‘’merhaba’’…
‘’Hoşça kal’’ demek için öyle sus-pus ki gece ,,
hoŞçakaLın.