#1
|
||||
|
||||
Cehennemı Asıyorum.
Dört bir yanı sarsa'da bu karanlık,
cehennemi asıyorum odamda sanki hayat süzgeçten gecerken ruhları eliyor çıkışlarım'da korku dolu gözler üstüme geliyor...... Son bir kez baktım odamda'ki hayeletlere, sonsuz yasam içinden bir can aldım hun harca doğduğum güne açılırken hiçe açılan bütün kapılar son bir umutta gömdüm her şeyi karanlık bir mezara Gece soguk ve gizemli bir ruhun içinden dökülüyordu gözyaşları yağmurlar arasından gök kırmızı kurak toprak ve ıslak bedenler içinden bir ışık geçsede bugün kıyamet vakti cok yakın..... Son bir umut ver bana sessiz cıglıklar arasından yardım et kurtar beni ölümün öfke dolu kararından bakma ruhuma dengeni kaybetmenin de anlamı yok zati bu son cırpınıslarım kıyamet vakti sürgün ediliyor bütün ruhlar..... Oysa parcalanıyor bütün vücutlar çıplak gerçek gözlerimden geçiyor tükeniyor zaman ruhlar çıldırıyor ve bu sessizlik beni hep ürkütüyor.. Düştüm kaldım çıkamıyorum iki yol arasında ne cehennem ne de cennet var rotamda döndüm baka kaldım sallanırken tüm dünya sessizliğe gömüldüm kıyamet vakti cok yakın.... Dört bir yanı sarınca korku dolu vakit yıldızlar söner kıyamet vakti cok yakın bir ses bir çıglık din dirirmi bu acı fırtınayı parçalanıyor vücutlar düşten gerçeğe uyanıyor herkez... Yazmaya Çalışan:Kubi |