Yokluğunda ne ateşleri hasretinle yaktım da
Ben seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun
Yasaklar koydun
Bitmez, tükenmez yollar koydun
Şimdi nerdesin diye sakın sorma
Sen çağırdın da ben gelmedim mi ?

Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara
Yağmurlu havalara.. Bu kasvetli akşamlara
Sen varken,
Bakıp içlenmezdim tren istasyonlarına,
Otobüs duraklarına.
Sen varken ayrılanlara ağlamazdım
Yıkılmazdım biten sevdaların arkasından
Gidenlere küsmezdim
Kalanlara acımazdım.
Sen varken böyle üşümezdim, titremezdim.
Masumdum çocuklar gibi
Böyle delirmezdim, küfretmezdim
Hele ölmeyi hiç düşünmezdim
Şimdi soruyorum sana
Adı sevdaysa bu cehennemin
Sen yaktın da ben yanmadım mı ?

Biliyorsun
Bütün acılarına “yeşil ışık” yaktım olmadı
Bütün korkularına “arka çıktım” olmadı
Dağlara merdiven dayadım olmadı
Haziranda kar oldum yağdım avuçlarına olmadı
Sevdim olmadı, yandım olmadı, taptım olmadı
Artık benden pes
Bu aşkın biletini istediğin gibi kes.

Nasılsa gidiyorsun
Biliyorum git.
Ama ardında ağlayan bir çift göz
Paramparça bir yürek
Ve yıkılmış bir dağ görmek istemiyorsan
Çek silahı daya anlıma
TİTRERSEM NAMERDİM
SEN VURDUN DA BEN ÖLMEDİM Mİ ?