Mısır bezeme sanatı,
Mısır bezeme sanatı, geleneklere ve kurallara bağlı olarak gelişmiştir. Konularını geometrik şekillerden, yerel bitkileri olan latüs ve papirüs yaprak biçimlerinden almıştır. Ayrıca yılan ve akbaba gibi hayvan şekillerine de yer vermişlerdir. Yunan bezemeleri ile çok yakın benzerlikleri vardır. Özellikle kenar bezemelerinde kullanılan “Fret” (aşık yolu veya sapak) tipi örgeler, Mısır bezemelerinde bütün yüzeyi kaplar. Kumaş bezemelerinde de, yüzeye dağılan düzenli geometrik şekiller arasına, çiçek ve yaprak örgelerinin serpiştirildiği görülmüştür.
İnsan, en erken çağlardan bu yana yaşadığı çevreye görsel olarak katkıda bulunmuştur. Belirli bir işlev ve amaç için yaratılmıi herhangi bir biçimi göze hoş gelecek biçimde yoğurmuş ya da çeşitli eklemelerle bezemiştir. Bezeme olgusu insanlık tarihi ile başlar. İnsan kendini, kullandığı eşyayı bezer, içinde yaşadığı, en dar anlamıyla konut mekanını ve en geniş anlamıyla kent mekanını bezer. Günümüzde ise insan mekanının boyutlarının genişlemesine koşut olarak, uzaysal bezeme kavramı konu olmaya başlamıştır. Bezemekte amaç çevreyi güzelleştirmektir. bezemede kullanılan en yaygın örgeler bitkiler, figüratif (insan, hayvan) geometrik, yapısal, doğal ve eşya, giysi ya da takı örgeleridir. Bunlar, her üslubun kendi bezeme ilkeleri doğrultusunda ve kullanıldığı yere göre değerlendirilir..
Tarih öncesi dönemlere ait kazılarda çıkan çanak - çömlek gibi buluntularda, düz ve eğri çizgilerin birbirine paralel ya da çapraşık olarak çizildikleri görülür. Bu ilkel bezeme örneklerinde ayruca daire, nokta ve sarmal çizgiler de bulunur. Neolitik Çağ’da hayvan biçimlerinin kullanılmaya başladığı dikkati çeker. Başlangıçta doğal biçimleriyle kullanılan hayvan figürleri zamanla soyut bir niteliğe bürünmüşlerdir.
İnsan, en erken çağlardan bu yana yaşadığı çevreye görsel olarak katkıda bulunmuştur. Belirli bir işlev ve amaç için yaratılmıi herhangi bir biçimi göze hoş gelecek biçimde yoğurmuş ya da çeşitli eklemelerle bezemiştir. Bezeme olgusu insanlık tarihi ile başlar. İnsan kendini, kullandığı eşyayı bezer, içinde yaşadığı, en dar anlamıyla konut mekanını ve en geniş anlamıyla kent mekanını bezer. Günümüzde ise insan mekanının boyutlarının genişlemesine koşut olarak, uzaysal bezeme kavramı konu olmaya başlamıştır. Bezemekte amaç çevreyi güzelleştirmektir. bezemede kullanılan en yaygın örgeler bitkiler, figüratif (insan, hayvan) geometrik, yapısal, doğal ve eşya, giysi ya da takı örgeleridir. Bunlar, her üslubun kendi bezeme ilkeleri doğrultusunda ve kullanıldığı yere göre değerlendirilir..
Tarih öncesi dönemlere ait kazılarda çıkan çanak - çömlek gibi buluntularda, düz ve eğri çizgilerin birbirine paralel ya da çapraşık olarak çizildikleri görülür. Bu ilkel bezeme örneklerinde ayruca daire, nokta ve sarmal çizgiler de bulunur. Neolitik Çağ’da hayvan biçimlerinin kullanılmaya başladığı dikkati çeker. Başlangıçta doğal biçimleriyle kullanılan hayvan figürleri zamanla soyut bir niteliğe bürünmüşlerdir.