Vecit
Vecit - Sevgi ya da heyecandan doğan coşkunluk, kendinden geçme, esrime. Coşku. Bir şeyin güzelliği karşısında kendini kaybedecek dereceye gelmek, coşkulanmak.
2. Tanrı sevgisinden dolayı duyulan coşkunluk, sevinç.
2. Tanrı sevgisinden dolayı duyulan coşkunluk, sevinç.