|
|
|
#1
11 January 2009, 17:09
|
|||
|
|||
Son İstek
Hastane koridorunda ağlıyordu genç kadın,doktor çok sevdiği halasının ölüm haberini,az önce vermişti.Sekiz senedir beraber yaşıyorlardı,aynı evde.Bir çok sevinci bir çok üzüntüyü beraber paylaşmışlardı.Halasının seneler önce vefat eden eşinden çocuğu olmadığı için,genç kadını kızı kadar sevmişti.Şimdi yapayalnız kalmıştı genç kadın.
Seksen senelik yaşamında bir çok üzüntüler çekmişti sevgili halası.Akşam iş dönüşü otururlar,o gün yaptıklarını yaşadıklarını birbirlerine aktarırlardı.Çok şeyler öğretmişti hala,genç kadına.Her ruh birbirine birşeyler katar,onlarda birbirlerinin ruhuna birçok güzellikler katmışlardı. Ta ki birgün,gittikleri hastanede halanın amansız bir hastalığa yakalandığını öğrendiklerinde,beraber gözyaşı dökmüşler ve bu kötü illetle savaşmaya karar vermişlerdi.Her sabah bahçelerindeki güllerden bir demet yaptı genç kadın ve hazırladığı kahvaltı sofrasının ortasına şeffaf bir vazo içine koydu.Şarkılar söyledi ona.Halasını mutlu etmek için elinden geleni yaptı.Ve sonunda doktor beyin yanına gittiklerinde,o sevinçli haberi aldılar.Tedavi işe yaramış ve kanserli bölge donmuştu.Metastaz söz konusu bile değildi.Bu büyük sevincide beraber paylaştılar.Güldüler o gün,geç saatlere kadar oturup dertleştiler. Bu sohbetleri sırasında,halasının daha önce nişanlandığını öğrendi,genç kadın.Halası bir ara yukarıdaki odasına gidip,nişanlısının eskimiş bir resmini bulup getirdi.Resmi kıyafetli bir beydi resimdeki.Hava subayıymış genç adam.Yıllar önce nişanlanmışlar,çok sevmişler birbirlerini.Fakat kader ki,eğitim esnasında denize düşmüştü genç adamın uçağı.Hıçkıra hıçkıra ağlayarak en çok, isteği onu bir kere dahi öpemediğini söyledi halası."Keşke bir defa öpseydi beni"... Hayatta keşkeleri yaşamamak için,yapacaklarımızı ertelemiyelim.Seviyorsak söyleyelim.Öpmek istiyorsak öpelim.Yarına bırakarak sevgileri,geç kalınmış hayatları,yaşamalım.Keşkeler,ölümde bitiyor. 
|
 |
|
|
Normal
