|
|
#1
6 October 2008, 06:38
|
|||
|
|||
HaYaT
Hayattt beni bana bırakk...
Bırak acılarımı kendim yaşıyayım... Bırak ki acı çekerek öleyim... Hayat beni bana bırak.. Kaderimle öleyim... Sessiz sakin vurmuştu geceler gene... Ağlamak yasaktı bana hayat gene derinden etkilemişti... Kilitler vurdu gene kalbime bu defa öldürürcesineydi... Günlerce vurdu bağrıma acısı... Kalbim ağlasada gülümsemek hayata inadına susmak gözlerimle konuşmak olurcasına... Tuttum dilimi konuşma der gibi gözlerimi kapadım karanlığa yeter ağlama der gibi... Yeterrr hayat yeterr beni bana bırak yaşıyayım fazlasını çeaaaim acısını vurayım kendimi keleğçelere koparıp atayım kalbimi.... Yeter sevme beni zamann takip etme beni ben hiç mi yalnız kalamayacağım ben hep seninlemi yaşayacağım... Neden ben hayat neden ben niye öğrettin ki sevmesini bana neden çıkardın ki onu karşıma... Hayat beni bana bırak yalnız öleyim... Zamana karşı kendim dirileyim Gücümü geri ver yenilmiyeyim... Sitem dolu yüreğimi sana kusmayayım... Hayat parçalara ayır artık beni... Herbir parçama dağıt herkeze kalbimi ona ver hayat parçalansın onu sevdiğimi görünce... Hayat rüzgara savur beni... Sevmeyin artık beni... sevmeyin artık beni.... HAYAT BENİ YALNIZLIĞIMLA BAŞ BAŞA BIRAK... KAPATAYIM GÖZLERİMİ RÜZGARA... BAŞIMI YASLAYIP TOPRAĞA... SESSİZCE ÖLEYİM KARANLIĞA... HAYATT SAHİP ÇIK BANA BEN ÖLDÜKTEN SONRA.... HAYAT SAVUR BENİ ACILARA 
|
Normal
