#1
|
|||
|
|||
Aşk ihaneti unutur mu .!
Duasız mezarımda çırpınışlar yaşarken
Voltalar attığım yüreğimin cennet köşelerinden Yağmalanmış bir hayatın Faizi kaldıramayacağım kadar yüksek Acılarına baktım ßir de alacaklısına... Lahiyasını divanına assam da Kızarmayacak kadar arsız göndericisi Sen! Şaşkınlığım... ßedelini müebbetle ödediğim yalnızlığım Prangası ise aşk! Çaresizliğim... Hayata kefilliğimi kaldırmaya çalışırken Sözüne ihanetini nasıl kaldırabilirim ki şimdi ben? Omuzlarımda bu kadar ağır yük varken... Kaç söze imza attığını bilmezken Sana tek varlığım olan yüreğimi sunmuşken Yekununu toplayamadığım bu borç neden? Temerrüde yatırılmış ruhunun Beyansız bedenine bu kadar kısılmışken Cebri haksız kazançların neden? ßen bu kadar kanarken Senin bu kadar sebepsiz zenginleşmelerin neden? Gururum... Sanır mısın ki İrsaliyesine riyalığına bakmadan ßeyaza boyadığın yalandan ibaret kestiğin faturanın bedelini Vuslatlarına kanasam da ödeyemeyeceğimi? Sanır mısın ki Yalan beyanlarına karşılık İade-i muhakemesiz susacağımı.. ßelki alışa geldiğin bir borç-alacak ilişkisi olmayacak bu Kapılara kendimi atıp ağıtlar yakmayacağım Elimde mazbatayla feryatlar savurmayacağım Hükmü belli olan bu ilanın sonunda Şişirme irsaliyene bakarken sen Sana kıymet takdirini fazla yapmış yüreğimi cezalandıracağım! Volta attığım sabahına hasret gecelerimde İyi halliğime de bakmadan ßen hayat borcumu ödeyip İnfazımı yakacağım... |