|
|
#1
8 October 2008, 18:47
|
|||
|
|||
Gözlerim buğulu yüzümde sahte bir gülümseme
Bitirelim dediğinde aslında ne kadar çok şeyi göze almıştın ama farkında değildin...beni bir daha görmemeyi,elimi tutmamayı,nefesimi hissetmemeyi,sesimi duymamayı...ama bütün bunları göze alabilen sendin.oysa ben hiç bir zaman göze alamamıştım sensizliği...şimdi anlıyordum ki seninle beraber ben de çoktan herşeyi göze almıştım...almak zorunda kalmıştım....
................ aşk diye birşeyin olmadığını söylüyordum hep,varsa da bitiyor diyordum...sonra gün gelmişti senin aşkının başka olduğunu hissetmeye başlamıştım ve gözlerine her baktığımda bir gün bitmemesi için yalvarmıştım tanrıya...işte sevgilim ben içimde bu duyguları yaşarken ve seni delicesine özlerken sen gelip de bitirelim dediğinde içimde aşka karşı kalan son umut parçası da kayboldu artık.aşka olan inancım ve güvencim bu sefer geri dönmemek üzere terk etmişti beni...ve seninle birlikte beni terk eden tek şey bu değildi üstelik... ağlıyordum ve susturmaya çalışmıyordum kendimi zaten durduramazdım da gözyaşlarımı...her göz yaşımın ardından arkasından ağladığım son insan olacak diyordum.o yüzden doyasıya ağlıyordum.aşk için ağladığım son günler olmalıydı bunlar.gözyaşlarımla birlikte aşkımın her zerresi dışarı akmalıydı.olmadı... dayanılmaz bi acıydı içimdeki.farkındaydım ama çekmeliyim diyordum.çünkü aşkın içinde acının da olacağını en başından beri biliyordum. biliyor musun sevgilim aslında o an senin geri dönceğini biliyordum.biliyordum da bunu yapmamalıydı diyordum,yaptıysa da katlanmalı sonucuna.işte bu yüzden kendimi söz vermeye zorlamıştım çünkü o an seni affetmemek için söz vermesem bunu bir daha asla yapamayacağımı biliyordum...yoktu o yürek bende.ağladıkça söz verdim kendime ve söz verdikçe daha çok ağladım.seni cezalandırırken aslında en çok kendimi cezalandırmışım...anlıyorum... şuan ayrılığın üstünden kaç gün geçti bilmiyorum.sanki yıllar geçti gibi...buğulu gözlerle bakıyorum artık etrafa ve sahte tebessümlerle.yolda başım önümde hüzünle yürürken kafamı kaldırıyorum belki seni görürüm umuduyla...belki karşıma çıkarsın aniden umuduyla...işte o zaman sana sımsıkı sarılmayı cesaret edebilirim umuduyla...ama yoksun sevgilim biliyorum aslında hiç olmayacaksın... aşk diye birşey yok dediğimde yanılmışım belki ama bitecek dediğimde haklıymışım... Alıntıdır... 
|
Normal
