|
|
#1
16 October 2008, 15:52
|
|||
|
|||
küçük ama anlamlı bir hikaye...
Yasli bir bey, sabah erken evinden çikmis, yolda ilerlerken, bir bisikletlinin kendisine çarpmasi ile yere
yuvarlanmis ve hafif yaralanmis. Sokaktan geçenler yasli beyi hemen en yakin saglik birimine ulastirmislar... Hemsireler, adamcagizin yarasina pansuman yapmislar, ama 'biraz beklemesini ve röntgen çekerek her hangi bir kirik veya çatlak olup olmadigini inceleyeceklerini' söylemisler. Yasli bey huzursuzlanmis, 'acelesi oldugunu istemedigini' söylemis. Hemsireler merakla acelesinin sebebini sormus. Adamcagiz da 'karim huzur evinde kaliyor her sabah onunla kahvalti etmeye giderim, geç kalmak istemiyorum' demis. 'Karinizin, siz gecikince merak edecegini düsünüyorsunuz herhalde' Demis hemsire. Adam üzgün bir ifade ile 'ne yazik ki karim Alzheimer hastasi ve benim kim oldugumu bilmiyor' demis. Hemsireler hayretle 'madem sizin kim oldugunuzu bilmiyor neden hergün onunla kahvalti yapmak için kosusturuyorsunuz' demisler. Adam buruk bir sesle 'ama ben onun kim oldugunu biliyorum' demis....... 
|
Normal
