|
|
#1
28 October 2008, 10:04
|
|||
|
|||
Rüyalarımın gül kokusu değilsin artık
Kış daha yeni başlıyordu
 Bir ara-zamandı yaşanan Kırlar kahverengiydi hâlâ yer yer: Otların kemikleri sallanıp duruyordu rüzgârda Üstünde mavi karın. Kış daha yeni başlıyordu Işık usulca geziniyordu donmuş arazinin üstünde Kuru tohum taçlarının üzerinde Hayatta kalmayı başaran güzel kemikler Rüzgârda sallanıp duran. Işık gezindi geniş arazinin üstünde; Kaldı. Otlar bıraktı sallanmayı. Zihin devindi yalnız değildi Berrak havanın içinde sessizlikte. Işık mıydı? Işık mıydı içindeki? Işığın içindeki ışık mıydı? Canlanmaya başlayan hareketsizlik Ama yine de hareketsiz? Canlı anlaşılması mümkün bir ruh Eğlendirmişti seni bir vakit. Gelecek yeniden. Hareketsiz kal. Bekle. 
|
Normal
