#1
|
|||
|
|||
Otobüs
Genç kadın,seneler önce eşinden ayrılmıştı.Yeni bir ev almış ve işyerinden bayağı uzaklaşmıştı.Artık işine gidip gelmek için yeni bir güzergah seçmesi gerekiyordu.Birgün işten çıkmış,evine gitmek üzere otobüs durağına geldi.O gün içi içine sığmıyordu,hayatında herşey güzel gidiyordu ve çok mutluydu.Karşıdan gelen otobüsü gördüğünde,neşesi bir kat daha arttı.Çünkü,uzak olan evine direkt giden bir otobüs gelmişti, şansına.Ve sevinçle bindi otobüse."Bundan sonra bu otobüsle gider,gelirim" diye kafasından geçirerek.Arka tarafa doğru yürüdü.5-6 kişilik bir grup kendi aralarında neşeli bir şekilde konuşuyorlardı.Genç kadını görünce içlerinden,birisi kalkıp yer verdi.Genç kadın "Teşekkür" ederek,oturdu verilen yere.Ve onların konuşmalarına ortak oldu.Gayet sevimli insanlardı.Bir emekli amca oturuyordu karşısında,çok hararetli bir konuşma yapıyor,diğerleride onu can kulağıyla dinliyorlardı.5-6 kişilik grubun içinde hafif kırlaşmış saçlarıyla,dikkat çeken ayakta duran genç adam,genç kadınla gözgöze geldi bir an.Kadın gözlerini çekti hemen,ama o an bir şimşek çaktı sanki.İkisininde yüreği sıcacık oldu.Bundan sonraki hergün aynı otobüsteydiler artık.Yol uzun olduğu için,güle oynaya zamanı değerlendiriyorlardı hepberaber.Çok içten arkadaş olmuşlardı.Genç adam bir zaman sonra 15 günlük izine ayrıldı.Genç kadın ertesi gün onu otobüste görmeyince içinde bir boşluk hissetti.Günler günleri kovaladı ve genç adam tekrar işine aynı otobüsle gitmeye başladı.Yine gözler buluştu bir akşam,otobüs durağında.Genç adamın içi sıkılıyordu o akşam,dertleşip konuşmaya çok ihtiyacı vardı.Genç kadın hissetmişti sanki bunu,daha bir içten yaklaştı ona, o akşam.Otobüs geldiğinde morali biraz daha iyiydi,genç adamın artık.Sohbetleri devam etti otobüstede.Genç kadın,genç adamdan bir önceki otobüs durağında inerdi herzaman,fakat o akşam genç adamda beraberinde indi.Sahil çok yakındı evine kadının.Ağır ağır yürümeye başladılar sahilden,konuşa konuşa.Sıkıntılarını anlattı adam hüzünlerini,yalnızlığını dile getirdi.Kadında senelerce yalnız değilmiydi?Dinledi onu saatlerce.Ayrılık vakti geldiğinde,"Sabah otobüste görüşmek üzere" dedi.Onaylayarak kafasını salladı genç kadın.Yanlız değillerdi artık,hergün onlarındı .Sevgi dolu günler geçirdiler.Biran ayrılmadılar,onlar için bir dakikalık ayrılık ölüm gibiydi.Her sabah, özlemle kucakladılar birbirlerini.Ve birgün sahilde buluşmak istedi genç adam,elinde tek bir gül ve ufak bir kutu vardı.Genç kadına o güzel sözleri söylerken sesi titriyordu."Benimle evlenir misin prensesim?"Kalbi hızlı hızlı atıyordu genç kadının,ellerini uzattı ve "Evet" dedi büyük bir sevinçle.Büyük bir huzurla yaşadılar kalan yıllarını böylece,hiç ayrılmadan.
|