|
|
#1
9 November 2008, 21:09
|
|||
|
|||
♥ Ölümüne Sevmek ♥
 ♥ Ölümüne Sevmek ♥
 Hayatımdaki her şey onu tanımamla değişti tanıştığımız gün bile beni dünyamı ters döndürecek kadar etkilemişti. Onu o kadar beğenmiştim ki hep onun gibi birini hayal etmiştim esmer uzun boylu ve de gözü kara insana güven veren bir tarafı vardı ilk tanıdığım gün güvenimi kazanmıştı diyeceksiniz ki nasıl olur insan daha ilk gün tanıdığı insana bu kadar güvenir mi ama bende nasıl olduğunu anlamamıştım ilk günden ona güvenebileceğimi hissetmiştim bakışlarından anladığım kadarıyla sanırım o da benden etkilenmişti küçük küçük sohbetlerle arkadaşlığa başlamıştık başlamamızla hayatımı alt üst edecek ve beni yıkacak o gerçeği öğrenmiştim evliydi bu kişi olamaz yaaa neden … Evli olduğunu öğrendiğimde iş işten geçmişti ona çoktan aşık olmuştum ne olmuştuda ben bu insana ölürcesine aşık olmuştum . heömde hayatımdan geleceğimden vazgeçecek kadar ona duyduğum aşk o kadar büyüktü ki onun evli olduğu gerçeğini hayatımdan silmeme sebep olmuştu aradan 3,5 yıl gibi büyük bir zaman geçmiş ve eşi tüm her şeyi öğrenmiş ama ne hikmetse hiç sesini çıkarmamış ve aksine normal karşılamıştı bu onun daha cesaretli olmasına yol açmış ve artık her şeyi korkusuzca yapmasına yetmişti benimle o kadar ilgileniyordu ki anlatamam resmen artık ona bağımlı hale gelmiştim arada canım sıkılsa ona bu olayın yanlış ve bitmesi gerektiğini söylediysem de hiç aldırış etmemiş biterse kendine zarar vereceğini yaşayan bir ölüye döneceğini söyleyerek beni vazgeçirmişti ve biliyordum ki dediğini yapardı. Aradan birkaç ay geçmişti duyduğum bir haberle hayatım altüst olmuştu sevdiğim insan ağır bir kalp krizi geçirmişti ve hastaneye kaldırılmıştı arkadaşlarından öğrenmiştim bu olayı neden Allah’ım neden bu olmamalıydı ona olmamalıydı benim ömrümü ona ver yeterki yaşasın diye ne dualar etmiştim. Olayı duyduğum günden beri iki gün geçmişti ve onu görme arzuma karşı koyamıyordum onu görmeliydim arabama atladığım gibi onu görmek için yola çıktım sürekli hayali karşımdaydı ve kafam ,yüreğim onunla o kadar meşguldü ki kırmızı aşıkta geçtiğimi fark edememiştim hatırladığım tek şey karalığın için de uçtuğum ve hala karşımda sevdiğim insanın hayali ama bu sefer farklıydı gördüğüm hayali bana gitme diyordu ne olur gitmeeeeee… Kendime geldiğimde boş ve loş bir ışığın hakim olduğu yerde yatıyordum ama hiç bir şey hissetmiyordum o an bir ürperti duydum tüm bedenim sarsılmıştı birisi vardı bir varlık göremediğim duyamadığım ama hissettiğim biri ve ya bir şey anlatamıyorum.. Hissettiğim o şey yüreğimde ki büyük aşkın hürmetine ve sürekli ömrümün sevdiğim insana verilmesi için dua ettiğim den dolayı son bir kez uğruna hayatımdan vazgeçtiğim ve sevdiğim insanı görmeme izin verildiğini söyledi. Ne kadar sevinmiştim sevdiğim insanı görecektim ama..! neden son kez demişti niye son kez görecektim onu diye düşünürken her şey bir anda aydınlandı her şey film şeridi gibi kafamdan geçmeye başladı ben ölmüştüm evet ölmüştüm.. Ama olsun sevdiğim insan yaşıyordu yaaa öne mli olan buydu içimdeki ses gözlerimi kapamamı söyledi gözlerimi açtığımda sevdiğim insanın hastanede yattığı odanın kapısının önündeydim. Kapıyı tıklatarak içeri girdim eşi de dahil olmak üzere sevdiğim insan ve herkes şaşırmıştı ben girince odada bulunan misafirler dışarı çıktı sadece eşi ben ve sevdiğim insan vardı hiç bir şey düşünmeden doğruca sevdiğim insanın yanına gittim ve yatağının yanında diz çöktüm bana biraz şaşkın biraz mutlu ve en çokta özlemle baktığını hissedebiliyordum nasıl olduğunu sordum iyiyim diyebildi kekeleyerek sonra kendini biraz toparlayarak. -Burada ne işin var ne cesaretle gelebildiğimi sordu ama ben cevap vermeden sorduğu soruyu kendi cevapladı beni bu kadar çok mu seviyorsun diye ..? -Bende evet hem de her şeyden vazgeçecek kadar dedim.. ve o an ağlamaya başladım bana büyük bir şaşkınlıkla baktığını görebiliyordum.. -Ne oldu neden bana öyle bakıyorsun dedim. -Gözlerinden yaş yerine kan geliyor dedi. gözlerini eşine çevirdi eşi belkide ilk kez sevdiğim insanın dediğini gözlerinden anlamıştı sanki hiç bir şey demeden gördüklerinin şaşkınlığıyla odadan çıktı.. sevdiğim insanla nihayet baş başa kalmıştım onu o kadar özlemiştim ki doyasıya bakıyordum gözlerine bir daha göremeyeceğimi bile bile . -Artık gitmeliyim dedim -Neden .? lütfen gitme bak her şey çözüldü her şey çok güzel olacak gitmene gerek yok dedi. -Gitmem gerekli aşkım tek isteğim son kez seni görebilmekti gördüm ve çok mutluyum lütfen kendine çok iyi bak ve beni asla unutma olurmu dedim. ve konuşmasına fırsat vermeden alnına yürekten bir öpücük kondurarak odadan çıktım.kapı önünde eşi meraklı gözlerle bekliyordu ona dönerek sevdiğim ve uğruna her şeyden vazgeçtiğim insana iyi bak onu üzdüğünü hissedersem diğer tarafta iki elim yakanda olur dedim ve oradan ayrıldım.. sevdiğim insan olanlardan hiçbir şey anlamamıştı eşi de ne olduğunu sormuyor konu hakkında hiç konuşmuyordu … sevdiğim insan tüm her şeyi bir gün sonraki gazeteden öğrenmişti çünkü gazetede kırmızı ışıkta geçen bir taksiye kamyonun çarptığı ve taksideki bayanın hayatını kaybettiği yazıyordu… 
|
Normal
