|
|
#1
14 November 2008, 18:41
|
|||
|
|||
Bir hikaye belki gercek belki hayal.
Sadece bir hikaye. Sevgi ve ask uzerine bir hikaye.
Bir zamanlar bir genc varmis. Bu gencin sevdigi ve asIk oldugu dunyalar guzeli bir kiz varmis. Onunla ilk bir radyoda duydugu kan araniyor ilani icin gittigi hastane de karsilasmisti. Kan verdigi kisi kizin amcasiydi. Kiz ona tesekkur etmek icin gittiginde daha yeni yataktan kalkmis ve gitmek icin hazirlaniyordu. Birden bulundugu odanin kapisi acildi ve kiz iceri girdi. Cocuk agir agir kapiya bakti “Yine hemsirelerden biri geldi herhalde” diye dusundu, ama gelen hemsire degildi. Kiz ona dogru yaklasti “cok tesekkur ederim sayenizde amcam yasayacak” dedi. Genc magrur bir sekilde “ben olmasaydim bir baskasi da gelir yardim ederdi. Hic onemi degil.” Fakat kiz onu dinlemedi. “Size bir yemek ismarlayabilir miyim” dedi. Cocuk reddetmedi icinden “bu kadar guzel bir kiz reddedilebilirmi” diye gecirdi. “Tabi ne zaman isterseniz.” “Hemen simdiye ne dersiniz.” “Simdimi ?” “Tabiki hem bende beklerken acikmistim” ikisi birlikte yemege gittiler. Yemekte muhabbetleri devam etti. Hep birbirleri hakkinda konustular. Oglan kizdan ilk gordugu anda hoslanmisti. Kiz ise sadece tesekkur etmek istedigi bir yabancidan bu kadar cok hoslanacagini dusunmemisti bile. Konusmalari sirasinda ayni seylerden hoslandiklarini fark ettiler, ikisi de ayni tur filmlerden hoslaniyor, ayni tur muzigi dinliyor, hatta son zamanlarda ayni kitaplari okumuslardi. Kiz bir erkegin kendisinin sevdigi seyleri sevebilecegini daha onceden hic dusunememisti ve karsisinda boyle biri vardi. Yemekten sonra kiz telefonunu verdi. “Daha sonra ararsan konusuruz” dedi. Bu oglanin cok hosuna gitmisti. Aksam oldugunda kiz telefonunda bir mesaj gordu “Dunyanin en guzel bayanina. Iyi aksamlar” yaziyordu. Kiz birden sasirdi. Bu kadar erken bir cevap. Demek ki oglanda ondan hoslanmisti. Buna cok sevindi ve hemen o da cevap gonderdi. Bu mesajlasmalari birkac gun boyle surdu. Sonunda oglan ona cikma teklif etti. Kiz hemen kabul etti. Hayatlarinin en guzel gunlerini yasiyorlardi. Iki sevgili , iki asIk. Asklari o kadar buyuktu ki sevgileri o kadar ictendi ki bu sevgileri cevresindeki insanlara da yansiyordu. Fakat oglanin ailesinin bu asktan hic haberi olmamisti. Hep onunla sevilisi olmadigi icin dalga geciyorlardi, simdi de sevgilisi oldugu icin dalga gececekleri ve bunu hic istemiyordu. Ama kiz ailesi ile tanismayi cok istiyordu , oysa her seferinde bir bahane uydurup erteliyordu.oglan kizin ailesini bir kere gormustu. Ama hic tanismamisti. Kizin ailesi Izmir de oturuyorlardi kendisi ise Istanbul da amcasini yaninda oturuyor ve okuluna gidiyordu. Sonunda oglan kizin israrlarina dayanamadi ve onu ailesi ile tanistiracagini soyledi. Kiz buna cok sevinmisti fakat daha once ailesine gitmesi gerektigini geri dondugunde hemen ailesi ile tanismak istedigini soyledi. Anlastilar ve kiz Izmir e dogru yola cikti. Aradan bir gun gecti, iki gun gecti kizdan bir ses yoktu. Oysa Istanbul da birbirlerini gormedikleri anlarda hep telefonda birbirleri ile konusurlardi. Peki simdi ne oldu da aramamisti.. yoksa ailesi mi izin vermemisti. Yada yanlis bir soz mu soyledi yanlis bir sey mi yapti. Neden aramiyordu. Oglan onu aramaya calistiginda her seferinde telefonu kapaliydi. Iki hafta , uc hafta , bir ay. Oglan sonunda kizin onu biraktigini artik onu istenmedigini dusunmeye baslamisti ki ansiniz bir aksam telefonu caldi. Telefonu ilk kez ona bu kadar aci aci caliyormus gibi geldi. Telefonunun ekranina bakti, arayan oydu. Telefonunu hemen acti “alo” “alo” telefonda ki ses kizin sesi degildi. Onun ablasi oldugunu soyledi. Oglanin telefonunu kizin rehberinde buldugunu bir arkadasi oldugunu tahmin ettigini soyledi. Oglan sevgilisiydim diyemedi, “evet bir arkadasiyim ama ondan uzun zamandir haber alamiyordum” dedi. Ablasi kizin yaklasIk bir ay once Izmir e gelirken bir trafik kazasi gecirdigini uc haftadir komada oldugunu soyleyince oglan birden dona kadi neden onu aramadigini simdi anlamisti fakat ablasinin konusmasindan olayin bu kadar olmadigini da anlamisti. “Kardesimi gecen gun kaybettik” diyince oglanin elindeki telefon bir den yere dustu. Duyduklarina inanmamisti sevdigi , asIk oldugu kiz olmus olamazdi. Telefondaki ses “alo” diye birkac kez seslendi fakat oglanin cevap verecek hali kalmamisti. Hala inaniyordu. Ilk ucakla izmire gitti. Gercekten olmusmuydu. Bunu ogrenmeliydi. Ailesine gittiginde dunyasi bir kere daha yikildi. Cunku duyduklarini hepsi dogruydu. Bittigi gun askini topraga veriyorlardi. Yuregi buna artik dayanamadi ve gozerinden birkac damla yas akti. Onu son bir kez daha gormeliydi. Bunun icin cenazeyi arkadan takip etti camiden mezarliga kadar peslerindeydi. Mezarlikta gorebilecegi bir koseden onlari izledi. Onun yuzunu son bir kez daha gordu. Alcak bir sesle “hoscakal askim, sen bu dunyada sevdigim tek kisiydin” dedi. Arkasini donup mezarliktan cikmaya karar verdi. Tam o sirada akrasindan bir ses duydu. Bu sesi daha oncede duymustu , telefonda olum haberini veren sesin aynisiydi. Kizin ablasi ona seslendi. Oglan arkasini donmeden once gozundeki yaslari sildi. “acaba siz bu kisimisiniz” dedi ve elindeki zarfi gosterdi. Zarfin uzerinde “Biricik askima” yaziyor ve yaninda da oglanin ismi vardi. Oglan aglamakli bir sesle evet o benim dedi. Ablasi ona “bunu olmeden onceki gece yazmis ve size vermemi istemisti” dedi ve zarfi verip uzaklasti. Oglan orada mektubu titreyen elleri ile hemen acmaya calisti. Mektupta sadece bir iki kelime vardi. “Askim, seni ne kadar cok sevdigimi simdi daha iyi anliyorum. Herkes iyilesecegimi soylese de ben olecegimi biliyorum. Seni son bir kez gorebilmek , sana son bir kez dokunabilmeyi ne kadar cok istiyorum ama mumkun olmadigini cok iyi biliyorum. Sana sadece tek bir sey soylemek istiyorum. SENI SEVIYORUM VE OLDUKTEN SONRA BILE SEVICEGIM. Senden tek bir sey istiyorum. Benim ardimdan hayata kusme. Ona saril , benim icin saril. Olumsuzluklara asla yenilme her zaman guclu ol o zaman sevgim her zaman yaninda olacak ve seni koruyacaktir. Kalp atisin olmak Sonra seni hissedebilmek Bir adimlik zamanda Bunlari siirinde sen soylemistin bana bende sana soyluyorum bir adimlik zaman benim icin sonsuza kadar surecek hoscakal askim. ” Oglan bu yaziyi okurken goz yaslarina artik hakim olamiyordu. Aradan yillar gecti. O mektup hala oglanin cebinde. Ne zaman bir olay olsa ne zaman uzulse mektubu acar ve yazanlari okur uzulmemek icin elinden geleni yapar. O zaman sevdiginin yaninda oldugunu bilir... 
|
Normal
