AŞk TadıNDa(Arşiv) - Sayfa 18 - Türkiye'nin En Büyük Forumu Bence Seversin Tabi

4 January 2009, 18:48

Sen geçiyordun yollarımdan
Yollarıma hep aşk yağıyordu.
Güller açıyordu bahçelerde
Güllerin gölgesinde gözlerin gülüyordu.
Gök yüzü ağlıyordu seherlerde
Gül yapraklarına çiy düşüyordu.
Yüreğime hep sen düşüyordun.
Günler geçiyor ömrüm bitiyordu
Aşk bahçemde hep sen bitiyordun.
Aşkı ben senle biliyordum.
Seni anlatıyor seni dinliyordum.
Hangi yola girsem sana çıkıyordum.
Kaç pınar başında nefeslensem
Kana kana seni içiyordum.
Yüreğimde sen yollarda ben
Aşk yağmurunda ıslanıp sana yürüyordum.
Baktığım güllerde seni görüyordum.
Sen bana geliyordun ben sana koşuyordum.
Yollarımıza hep aşk yağıyordu...

4 January 2009, 18:49

[Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
Dönerim Demiştin

Soğuk bir sonbahar akşamıydı.
Hava kararmış yağmur başlamıştı.
Düşlerimize yağmur yağıyordu ellerimizi.
Gözlerin donuk bedenin halsizdi.
Gizli bir el kalkış hazırlanan otobüse binmek için seni sürükler gibiydi.
Sanki kalmak istiyordun. “baharda dönerim” demiştin hatırlıyor musun ?”
Sakin beni unutma bekle.”
Ben seni unutmadım sevgili ben seni unutmadım.
Bütün kış baharda döneceğin günün hayaliyle ısındım.
Minik öpücüklerle uyandırıp güneşin doğuşunu gösterecektim sana.
Çiçeklerin denizin kumasalın güneşin tadına birlikte varacak
gün batımlarında denizle birleşen ufuk çizgisini birlikte seyredecek
ay ışığında mutluluk şarkımızı söyleyecektik.
Yalan değil kaçamak sevdalara takıldım yokluğunda bir süre.
Sana benzeyen her şeyi sevdim ben.
Sevdiği her şeyde senden izler vardı.
Aradığımı buldum sandım ama yanıldım bulduğum sen değildin.
Olmadık zamanlarda aklıma düştün zamansız yaralandım.
Her sabah seni bulmak için yolara düşmek geldi içimden ama gidemedim .
Yalnızlığın acısıyla gurur satın alır oldum her gece.
“Gelir” dedim kendi kendime “Söz verdi gelmesi gerek.” Bekledim.
Kendimi param parça hissetim ama yine de sana kızamadım.
Unuttum kötü sözlerini Unuttum kapında bekletildiğimi.
Unuttum telefonlarıma cevap vermediğini kavgalarımızı unuttum.
Bir tek seni unutmadım sevgili bir tek seni unutamadım.
Hep dönmeni bekledim.
Zamanla alıştım acılara ölüm ilanlarında kendiliğinden siline adreslere.
Alıştım sevdiklerimin yokluğuna.
Ama yalnızlığa alışamadım hasrete alışamadım sensizliğe alışamadım.
Hep dönmeni bekledim.
Olamadı gülüm bir araya gelemedik.
Oysa daha yolun başındaydık tomurcuktuk daha çatlamaya hazır.
Bahar gelmeden ayrıldık.
Şimdi artan yalnızlığım büyüyen yokluğu var .
duvarlarda gözlerinin izi kapı kollarında parmak izlerin saklı.
Sen neredesin sevgili varlığın nerede ?.
bir mevsim döndü sen dönmedin .
Düşlerim böyle dağınık değildi eskiden.
Kara bulutlar gibi kümelenip bir yere acılarım yüreğimde çöreklenmişti gece yarılarında.
Özlemlerim hiç bu kadar olmamıştı gün ışığına.
Hasret bu kadar büyümemişti. Şimdi göçebe olmuş yüreğimle her sabah yeni yolculuklara çıkıyorum.
Umudun türküsünü söylüyorum öksüz bakışlarımla.....

4 January 2009, 18:49

Bir gün hayatımdan ördürürcesine çıkacaksın.
ve ben seni hep son günkü halinle hatırlayacağım.
seni en güzel halin neydi diye düşünüyorum.
Ve içimden bir ses yıllar öncesine götürüyor beni ...
Seni her halükarda içimde hissedebiliyorum.
İşte olayımın en güzel yanı bu.
Sen ne kadar anlayabilirsin bilemiyorum.
Ama benim gibi her şeyden ve herkesten uzak bir hayatın olmasaydı bunun ne demek olduğunu anlardın.
Seni anlıya biliyorum sevdiklerin ve sana destek veren herkesin yanında ağlamak bile senin doğal.
Benim için lüks olan her şey sana doğal geliyor.
Şimdi yatıyorsundur.
Bir sigara yakmış yatağının ucunda yaşadıklarını ve benim sana söylediklerimi ve
hatta yaşadıklarının bir hata olduğunu düşünüyorsundur.
Kanayan yarayım senin için biliyorum.
Bir hata. Bir yanlış. Oysa sadece sevmiştim seni.
Hala aklımın bir ucundan çıkmıyorsun.
Son kez çıkmayan olacaksın.
Seni asla unutmayacağım.
Yerlerde sürünüp yok olsam
evlenip çocuk sahibi olsan ve adım bir yana
dünyada olduğumu unutsan ben yine bıraktığın yerde olacağım.
Parktaki çocuklara bakıp seni yaşayacağım.
Söküp atmam gerek içimden seni.
Hayatımın kalanını sensiz yaşamayı öğrenmeliyim.
Ve öyle ki hiç sızlamamalı içim seni gördüğümde.
Sen utanmalı sen başını eğmelisin.
Yaptıklarından utanmalı
iliklerine kadar üşümelisin yazın kavurucu sıcaklığında...
Ama olmaz bunu sana yakıştıramam.
Sen bunları yaşamamalı görmemelisin.
Korkma yavrucuğum ben gizli bir köşeden seyreder sonra usulca kaybolurum.
Sen hiç görmezsin beni.
Belki bir gün ortak bir tanıdığımızdan haberlerimi alırsın.
Olur da hakkımda kötü bir şeyler duyarsan ne olur kulak asma yalandır mutlak.
Senin üzülmen için söylenmiştir.
İçim yanıyor kimseye anlatamıyorum.
Hoş sen bile anlayamadıktan sonra kim anlasın.
Bana güldüklerini biliyorum bunu iliklerime kadar biliyorum.
Varsın olsun gülsünler ben biliyorum içimdekileri.
Yorgun bedenimi yıldızlara taşıyacaklar bu benim en mutlu günüm olacak.
Sevdiklerimi oradan görebileceğim.
Bir kahve telvesi bir sigara dumanı kadar yakın olacağım sana.
Sana ve sevdiğim tüm insanlara.
Son bir sevgi son bir mutluluk yakaladım seninle
belki de çok kısaydı kimileri için.
Nereden bilsinler benim için bir ömre bedel olduğunu.
Ben gözlerimde yaşadım bu aşkı ve yine gözlerimde bıraktım umutlarımı.
Bunları bir gün okuyacak mısın?
Okurken ağlayacak mısın bilemiyorum.
Ama beni anlayabilmen için çok zaman geçmesi gerekiyor belki yüzyıllar.
Yalnızları oynuyorum sen bile farkında olmadan.
İşte ben buyum kimsenin istemediği kimsenin anlamadığı.
Anlamak istemediği. Uykuların en tatlısı senin için olsun canımın içi...

4 January 2009, 18:49

Çıkacaksın bir yerlerde karşıma...

Yüzüne hasret bıraktığın günler geride kalacak.

Gözlerine bakıp yine eskisi gibi gülümseyeceğim sana. Hiç bir şey olmamış gibi...

Eski güzel günleri hatırlayacak belki dolacak gözlerimiz ama kavuşmanın mutluluğu susturacak ikimizi.

Kız kulesini gezdiğimiz sahilleri hiç kimseyi umursamadan sevgiye dair ne varsa

ne yaşadıysak hepsini tekrar tekrar yaşayacağız.

Sanki geleceksin...

Unuttuğum yüzün vefasız gözlerin bakacak bana yeniden.

Bıraktığın o küçük kız büyüdü artık göreceksin.

Hesap sormak bile zor gelecek bana.

İçimde büyüttüğüm onca acıya rağmen göreceksin hissedeceksin o büyük o saf

sevgiyi yüreğimde.

Sanki geleceksin...

Pişman olup af dileyeceksin benden.

Kaybettirdiklerini anlayacaksın belki ama çok geç olacak biliyorsun.

Ya senin kaybettiklerin? Hiç kimse sevemeyecek seni benim seni sevdiğim kadar.

Hiç kimse savaşamayacak yıllarla benim gibi ve hiç kimse benim kadar özlemeyecek seni...

Anlayacaksın vefasız sevgili...

Sanki geleceksin...

Sileceksin yılların özlemini. Bir şans son bir şans dileneceksin benden.

Senin bana vermediğin o şansı benim sana vermem için yalvaracaksın.

Ben yaptım şimdi sen yapacaksın sen alacaksın gururunu ayaklar altına. Tadacaksın bu acıyı derinden.

Ve öğreneceksin sevgili aşkta gurur olmayacağını.

Sanki geleceksin... Çıkacaksın karşıma...

Yürekse yürek sevgiyse sevgi... Ben ağladım yıllarca şimdi sen ağla karşımda.

Acıysa acı hemde en büyüğü. Ben öğretemedim sana sevgiyi.silemedim kalbinden nefreti.

Taşlaşmış o kalbinin duvarlarını benim sevgim yıkamadı.

Evet sanki geleceksin ve bana yanıldığımı göstereceksin taş kalpli sevgili.

Bir gün evet bir gün geleceksin...

Geleceksin kendi ayakların getirecek seni bana. Hayal değil rüya hiç değil boş umut değil ve bu bekleyişim boşuna değil.

Sen sanıyorsun ki hala seviyorum seni. Hala deli gibi tutkunum sana.

Ama haklısın sevgili. Kendime bile söyleyecek cesaretim olmasada doğru olan bu.

Ama farketmez artık yosun gözlüm. Onca acıyı unutmadım. Daha hesabını soramadım.

Geleceksin biliyorum ve ben bekliyorum...

Nasıl birşey anlamıyorum seviyorum hemde ölesiye nefret ediyorum.

Sanki geleceksin... Sanki çıkacaksın biryerlerde karşıma...bekliyorum vefasız sevgili....

4 January 2009, 18:50

Gözlerin geliyor aklıma şimdilerde
Ben camın önünde seyre dalmışken ıslak sokakları
Islak kirpiklerim çocuk bakışlarını özlüyor...
Yangın büyüten yağmur ıslatan sokakları
Dışarısı serin soğuk dışarısı
Kimbilir kaç sokak çocuğu şimdi
Köprü altında ıslak aç ve yalnız
Soğuğun anlattığı masallarla dalıyorlar uykuya
Yangın büyüten yağmur devam ediyor yağmaya
Yüreğim bir yangın yeri
Herşey kül oluvermiş
Ve yüreğim bir yangın yeri
Yağdıkça yağmur
Her damlası düştükçe yere
Biraz daha acıyor yüreğim
Vazgeçmek mi?
Senden mi?
İmkansız desem
İnanır mısın?
Ta ki şiirlerim Ay'da okunana kadar
Seni sevmeye
Ve senin için yazmaya devam edeceğim desem;
İnanır mısın?
Bu sevgim kadar saf
Ve sevgim kadar dürüst bir itiraf
Yangın büyüten yağmur altında
Ağladığım anlaşılmadıkça
Dolaşırım aylak aylak sokaklarda
Senin için yazdığım şiirler dudaklarımda
Islanır yanaklarım
Yağmur ve gözyaşlarıyla
Yangın büyüten yağmur
Nasıl daha çok yüreğimi yakarsa
Söndüremez hiç bir sevgi bu yangını
Senin şefkatin ve sevginden başka.....

4 January 2009, 18:50

Bırak ! parmaklarımda kanayan acılar ben de kalsın.
Sen kumral perçemini dökme boyun büküşlerime.
En derin ve acıklı şarkılarda nota olmasın zaafım.
Sen sözleri al giderken mektuplar açılmasın.

Uzat ellerini
toprağıma değsin dalların
yeniden doğmak için
yağmura değil de
sana susadım!!

Dökülsün saçların
güzel yüzün saklansın
asi bir şelalenin
azizliğine uğrasın göz yaşların

kapansın kirpiklerin
gömülsün son bakışım retinana
kaşların kemanıma tel olsun
dur / konuşma!!
sesim !sesinde uykuya dalsın

Yok geçmiş!
yok yaşanan hiçbir şey
hamasetli bir doğum öncesidir an
sus ! gül açsın gül dudağında
nefesim kolye olsun ak gerdanında

Yorulma ! saklanma bir bilinmeze
şimdi papatya zamanı
aç zülfünü / yeşile inat !
beyaz sayfalara beyaz kalemle
şiirler yaz ! dök içini
aksın satırlara iltihap geçmiş
tuz bas yaralarına ! acıt kendini
ve en kirli yanına al beni

SuS ! konuşma
bir kelime bin anlamdır artık
bak ! gözlerim kan çanağı
uykusuz düşlerim yolcudur sana
uzat ellerini !
avuçlarımda masum bir çocuk heyecanı
sorular sorgular
geri dönülmez göçe kanatlı
kalan her şey bizim için
-sus!!
sadece sev beni

Duvarda asılı sazım kadar dostumsun
kalemim kadar arkadaşım
şiirlerim kadar sırdaşım
ve annem kadar sevdiğimsin!!

SuS !ağlatma
eksik şiirler gibiyim
tamamla beni!

4 January 2009, 18:51

Sevmekten korkma beni
Ben gelincik değilim
Korkma dağılmaz yapraklarım
Karışmam rüzgara
Asıl sevmezsen kırılırım.

Hadi korkma
Tut ellerimden
Çocukluğuma götür beni
Eski zor yıllara değil ama.

Güle oynaya parka götürdüğün
Kapımızın önünde evcilik oynadığım
Anne değil
En küçük
En sevilen çocuk olduğum
Hatta şımartıldığım
Annemin balkonumuza kurduğu salıncakta
Umarsızca sallandığım çocukluğuma
Göğe değercesine.

Sokakta ağlarken bulduğum o yavru kediyi
Bodrumda
Kapımızın önünde
Ya da banyoda değil
Odamda beslediğim
Onu şefkatle ısıttığım çocukluğuma.

Kaygısızca okul yolunu tuttuğum
Çocukluğuma götür beni hadi
Ve büyük bir sevinçle eve döndüğüm
Eski zor yıllara değil ama.
Eğer öyleyse
Vazgeçtim çocukluğumdan.

Vazgeçtim
Yemyeşil çimlerde yuvarlanmaktan
Kucak dolusu çiçekler toplayıp
Rengarenk saçmaktan gökyüzüne
Vazgeçtim.

Eğer o eski zor yıllara götüreceksen beni
Ben vazgeçtim çocukluğumdan.
Bırak elimi!

4 January 2009, 18:51

Gidiyorum buralardan yalınayak ve üzgün
önümdeki uçurumlara aldırmadan
varsın hayallerim kurduğum yerde kalsın
o gerçekleşmeyen hayallerim.
ardımda yaralı bir yürek
kederli bir ömür
ve yoksul anılar bırakarak
çekip gidiyorum sevdiğim
hoşçakal gönlümün nazlısı bağrımın sızısı
hoşçakal

gidiyorum başım önümde gözümde nem
duramam artık ey aşk ey sevdiğim
hüzne ve kedere boğulduğum bu şehirde
duramam
hiç bir anı kabul etmiyor beni
bedenim buz gibi soğuk
yüreğim param parça keder
kış kadar soğuk ellerim
ardımda yoksul bir sevda
ve bana ait ne varsa
bırakıp gidiyorum sevdiğim
hoşça kal anlımın yazısı kaderimin küskünü
hoşçakal

bütün yaprakları dökülmüş
dalları kırılmış bir ağaç gibi hıçkırarak
ve bırakarak ardımdan sırtımı yasladığım
çınar ağacını yaslı
meçhule giden acılar yüklü bir gemide
uğuldayan rüzgarlara sarıp sesimi
şarkıların sustuğu aşkların vurulduğu
limanlara gidiyorum sevdiğim
hoşça kal kırık sazım sevdamın yaralı türküsü
hoşçakal

bir yıldız daha kaymadan gözlerimden
yüreğimden bir arzu daha sönmeden
gidiyorum ey aşk ey sevdiğim
bir daha yağmamalı bu ihanet yağmurları
ağlamamalı bu yürek bir daha
bir acıyı başka bir acıyla sarıp
alıp dağların ve yıldızların gölgesini
yüzümde kış bakışlarımda kar
yorgun akan bir ırmak misali
kimsesiz sokaklara bırakıp yanlızlığımı
gidiyorum sevdiğim
hoşça kal gecelerimin yıldızı karlı dağların yalnız kızı
hoşça kal

bütün borçlarını ödedim bu sokakların alacağımı aldım
geri dönmez bir mevsimdeyim artık duramam ey aşk
bu şehre sığamam bu hüzünle
yoksa acılar üşütür beni
kar kavurur anılarımı
donar bakışlarım
üşürüm... üşürüm ey aşk

sorma nereye hangi dağın ardına?
ne kadar uzağa varır yolum?
kim yoldaş olur bana ?
dönüp gelir miyim yine bahar geldiğinde ?
çiçek açtığında mor dağlar
sorma

hosçakal iki gözüm gönlümün sultanı yar
her sabah gülüşünden öptüğüm saçlarını okşadığım her gece
hoşçakal
artık vakit tamam

sazımdaki hüznü
içimdeki sızıyı
boynu bükük karanfilimi
ve yüreğimin yangınını bırakıp rüzgarlara
sırılsıklam yalnızlığımı alıp yanıma gidiyorum
hoşça kal bağrımın ateşi kalbimin ahı mühür gözlü yar
hoşçakal

4 January 2009, 18:51

Gözlerim boş bakıyor gittiğin yola sanki
Bu seni son görüşüm unutmalıyım belki...

Gidiyorsun şimdi…elime koyup dünden kalma umutlarımı '
affet' 'unut'
deyip gidiyorsun bense bakıyorum bomboş gözlerle yüzüne
öpüp sarılasım geliyor zincirlerim çıkıyor ortaya bağlıyor elimi kolumu
kabuğuma çekiliyorum aniden çığlık çığlığa bağırmam gerekirken…

Ama alıştım bir tanem
Sensizlik şimdiden çok zor geliyor

Ama yürüyemem ki ben şimdi
Bacaklarım koşmakta otobüsün ardından delice
Konuşamam ki artık
Dilim lal olmuş sana susmaktan
Ve bedenim ölmüş
Kanamaktan…

Kalırsan uzakta bir gün karanlıkta
Kimsesiz bir çocuk gibi sessiz
Ah bir başka olur yine seni sevmesi

Karayazılım yüreğim buruk gözlerim yaşlı ama yine severim
Kara gecene güneş olurum yüreğim yaslı ama yine severim

Ben severim sen bilmesende
Ve beklerim dönmesende
Oralarda kırılıp incinirsen hissederim ben buralarda
Gelemem ya yanına karayazılım
Beklerim ömrüm boyunca

4 January 2009, 18:52

Atla Gel!
Ömrümün sonuna kadar bekleyebilirim seni;ama ne olur sen bekletme beni.
Umursamadan hiçbir şeyi
Atla gel yanıma sevgili!
Bekletme daha fazla beni
Bekletme yüreğimi...
Yağmurlara yenik düşmüş yüreğimin kan kırmızı sularına sisler inmekte şimdi.
Fırtınaya esir dört bir yanım
Dört bir yanım ayaza yakalanmış titremekte deli gibi...
Üşümemi al at kendini yola ve sıcaklığını getir bana!
Rüzgar karıştırmakta saçlarımı sevgili
Ve saçlarımdan başlamakta içine düştüğüm kördüğüm...
Atla ve gelçöz saçlarımdan başlayarak yüreğimi...
Her saniye bir düğüm daha atılırken hayatıma
Bekletme daha fazla gel yanıma...
Senlikten sensizliğe geçiş noktasında beklemede bedenim...
Sen gel yanıma...
At kendini yola...
Gel yanıma...
Gel ki hiçlik kaplamasının her bir tarafımı...
Gel ki yakmasın rüzgar dört bir yanımı ...
At gel sevgili herşeyi...
Daha fazla bekletme sen ile dolu yüreğimi...
Sisler yoğunlaşıyor
Hadi
Hızlandır adımlarını.
Göz gözü görmeden önce bul beni.
Bul ve kurtar sevgili...
Depremlere gebe bedenim gidişinle viraneye dönmekte şimdi....
Yıkıntılar karışmakta suya ve çamura bulanmakta ruhum...
Kan kırmızısı bir çamur ortaya çıkmakta...
Çamurlaşmadan sevda(n) atla gel daha fazla bekle(t)me ...
Daha fazla uzak kalma ellerime...
Atla gel sevgili..
Ömrümün sonuna kadar bekleyebilirim seni;ama ne olur sen bekletme beni.
Umursamadan hiçbir şeyi
Atla gel yanıma sevgili!
Bekletme daha fazla beni
Bekletme yüreğimi...
Hem yeterince bekledim seni...
Gücüm tükenmeden gelgel hadi sevgili...
Dört bir yanı kirlenmekte sevdamın...
Ellerime kan bulaşmakta çaresiz.
Bir parça pamuk kapıp
Atla gel yanıma nedensiz...
Temizle kanayan tüm yanlarımı.
Korkma daha fazlakan bulaşmadan sevdama atla gel bana...
Tükenmekte sevdam...
Sevdam toprağa karışmaktaseviyorumları bırak ve yüreğini yolla bana...
Daha fazla geç kalma sevgili...
Yağmurlara yenik bir sevda hükmetmekte sahilime
Ve iki ayrı kentin denizi birleştirmekte bizi...
Yine aynı deniz ayırmakta ellerimiz...
Korkma!
Atla!
Kulaç kulaç gel bana....
İki ömür tüketmeden bu uğurda bir ömür olalım içine düştüğüm fırtınada...
Unutup korkularını kaybettiğimiz zamanı da takıp koluna gel....
Gel sevgili bana...
Gözlerimden akan kandan gözyaşlarını içsin dudakların
Gözlerimizin rengi karışsın tek bir ruh olsun bedenlerimiz hiçbirşeyi umursamadan...
Utanma!
Utanma at kendini yola ve gel yanıma...
Atla gel sevgili..
Ömrümün sonuna kadar bekleyebilirim seni;ama ne olur sen bekletme beni.
Umursamadan hiçbir şeyi
Atla gel yanıma sevgili!
Bekletme daha fazla beni...