|  |   | 
| 
			 
			#1  
			
			
			
			
			
		 | ||||
| 
 | ||||
|  Çocukluğuma Uy/dum.. çivisi çıkmış dünya yuvarlanıp geliyor üstüme  dağları arkama aldığımı sansamda annem   babam  . gelin görün ki yalanlar ufalanıp hayallerime düşüyor  bu kurtlar sofrasında diz çöküp yediğim nasibim aşk kursağımda kalıyor  oysa tam da şükredicektim sırtıma vuruyor yüreksizler sevmeler burnumdan geliyor  . yasaklıyorum düşlerimde elele tutuşmayı tutuşmasın diye uykularım söndürmüyor sabah yüzüme vurduğum su  geceden kalma ateşi ve dostlarım da yalan söylüyor günün neresi aydın  ? gerçeklere arkamı dönecek kadar güvenmişim düşlerime seslenmeseydin bakmazdım ardıma ve takılıp düşmezdim ve kırılmazdı hayallerim ve  . herneyse  şimdi gözlerine kör vaatlerine aptal dokunuşlarına heykel bir yürek büyütmeliyim diyorum ama içimdeki çocuk çekiştiriyor eteğimi gözlerinde bir umut gözyaşını yüzdürüyor yüreğime gitme diyor gitme  ! sağır olmayı unutmuşum ve seni sevdiğimi kalıyorum  | 
|  | 
| 
 | 
 |