|
|
|
#1
11 September 2009, 12:43
|
||||
|
||||
Çocukluğuma Uy/dum..
çivisi çıkmış dünya yuvarlanıp geliyor üstüme
dağları arkama aldığımı sansamda annem  babam . gelin görün ki yalanlar ufalanıp hayallerime düşüyor bu kurtlar sofrasında diz çöküp yediğim nasibim aşk kursağımda kalıyor oysa tam da şükredicektim sırtıma vuruyor yüreksizler sevmeler burnumdan geliyor . yasaklıyorum düşlerimde elele tutuşmayı tutuşmasın diye uykularım söndürmüyor sabah yüzüme vurduğum su geceden kalma ateşi ve dostlarım da yalan söylüyor günün neresi aydın ? gerçeklere arkamı dönecek kadar güvenmişim düşlerime seslenmeseydin bakmazdım ardıma ve takılıp düşmezdim ve kırılmazdı hayallerim ve . herneyse şimdi gözlerine kör vaatlerine aptal dokunuşlarına heykel bir yürek büyütmeliyim diyorum ama içimdeki çocuk çekiştiriyor eteğimi gözlerinde bir umut gözyaşını yüzdürüyor yüreğime gitme diyor gitme ! sağır olmayı unutmuşum ve seni sevdiğimi kalıyorum 
|
 |
|
|
Normal
