|
|
#1
30 November 2008, 09:47
|
|||
|
|||
Freud dönemleri Oral Dönem (Ağız dönemi)
Bebeğin ihtiyaçlarının, algılarının ve anlatım şeklinin birincil olarak ağız, dudaklar, dil ve ağız bölgesiyle ilgili diğer organlarla gerçekleştiği ve yoğunlaşmanın bu bölgede artış gösterdiği en erken gelişim dönemidir. Ağız bölgesi ruhsal düzendeki egemen rolünü ortalama olarak yaşamın ilk 18 ayında üstlenir. Susuzluk, açlık, mama ve haz verici dokunma uyaranları, yutma ile ilgili hisler ve doyurulma ağız bölgesi hisleridir.
Bu dönemde bebek dünyayı ağız yoluyla tanımaya çalışır. Eline geçen herşeyi ağzına yönlendirir, böylelikle onun nasıl bir cisim olduğunu anlamış olur.Bu dönemde bebeğinizin herşeyi ağzının içine sokup durmasının sebebi içinde bulunduğu gelişimsel dönem gereğidir. Endişelenmeyin ama onun nelere erişebildiğine dikkat etmenizi öneririm. Bu dönemde anneyle bebeğin ilişkisi çok önemlidir, bebek sürekli olarak oral haz arayışı içinde olacaktır (yemek istemek, meme emmek vb). Bu isteklerinin doyurulması çok önemlidir. Bebeğin annesinden meme emmesi(ruhsal ve fiziksel beslenme) onunla arasındaki bağın güçlenmesine ve düzenlenmesine yol açar. Bu ilişkinin yetersiz veya aşırı olması bebeğin gelişimi ve ruh sağlığı açısında zararlı olacaktır. Freud’a göre oral dönemdeki bu eksiklik ve aşırılıklar bebeğinizin ileride, ileri derecede iyimserlik, narsisizm, kötümserlik (depresif dorumlarda sık görülür) ve devamlı isteme davranışlarında bulunmasına ve genellikle ileri derecede bağımlı ve diğer insanlardan istekte veya böyle bir arayış içinde bulunmasına sebep olur. Bu kişiler özellikte doyurulmak isterler fakat başkalarını doyurmazlar, kendilik saygılarını sağlamak için nesnelere ileri derece bağlanır. Oral dönemin başarılı bir şekilde çözülmesi halinde ise, ileri derecede bağımlı ve kıskanç olmadan, diğer insanlara güven duygusu duyarak ve aynı zamanda kendilik güveni ve kendilik önemi duygusunun gelişmesi ile oluşan verme ve alma yeteneklerinin yapılaştığı bir karakter yapısına bağlıdır. 
|
Normal
