|
|
#11
8 January 2009, 18:35
|
|||
|
|
|||
yAĞMUR YÜREKlİM
 Giderken yağmur vuruyordu camlara Yağmurun sesine karışmıştı ayak seslerin Çaresizliği ve umutsuzluğu yaşayan biri kalmıştı geride Ve ben, ve sen, ve sevgi ya aşkımız? Bitmişti... Hepsi bitmişti... Geride ise küllenmeye başlayan bir aşkta Hala bir rüzgar bekleyen Bir ateş parçası kalmıştı Ve bir rüzgar bekliyordu yeniden alevlenmek için İlk ayrılıktı bu... İlk aşk ve ilk ayrılık... Giderken sessizliği öğrettin bana Giderken hüznü öğrettin Hiç gelişin olmadı zaten... Bazen içimdeki umut bir mum oldu Karanlık gecelerde seni aramak için Lakin rüzgara karşı yürüdüğümün farkında değildim... Ve şimdi... Her yağmur sesinde seni düşlerim Her yağmur sesinde seni özlerim Ve hala giden sevgili seni beklerim Seni beklerim... Yağmur yüreklim...
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#12
8 January 2009, 18:36
|
|||
|
|
|||
Yağmur beni götürecek, yoksa beni
 Elimden tut, yoksa düşeceğim... Yoksa bir bir yıldızlar düşecek... Eğer şairsem, beni tanırsan, yağmurdan korktuğumu bilirsen, gözlerim aklına gelirse, elimden tut, yoksa düşeceğim... Yağmur beni götürecek ,yoksa beni... Geceleri bir çarpıntı duyarsan, telaş telaş yağmurdan kaçıyorum, Sarayburnu'ndan geçiyorum... Akşamsa, Eylül'se, ıslanmışsam, beni görsen belki anlayamazsın, içlenir gizli gizli ağlarsın... Eğer ben yalnızsam, yanılmışsam, elimden tut, yoksa düşeceğim... Yağmur beni götürecek, yoksa beni..
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#13
8 January 2009, 18:36
|
|||
|
|
|||
YaĞdikÇa
 YAĞDIKÇA Yer ile yeksan, ıslak saçlı, kem gözlü, Kavim göçlerinden bu yana ağlayan Ve durmadan Cep kanyağı yakıcılığında ezgiler Çalan, çaldıran, yakalatan, Adı bende gizli bir kadındı İstanbul Şehre bir yağmur yağdı, Ben ağladım... Sevilirken, ayrılmak mı kaldı Bizanstan? Yalan dolan yoktu gözlerde, sadece ses... Verilen sözler birdi, edilen yeminler sıfır... Eşyalar alındı, fotoğraflar söküldü yerlerinden... Bir aşkın izlerini yok edecek, yeni bir aşk sipariş edildi yeniden... Bir şehre yağmur yağdı, Ben ağladım... Kim daha çok yalan söndürdü çay bardaklarında... Hangisi talandı demli öpücüklerin... Ve buğularda yitirilen kimin adıydı... Bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu... Soyulur muydu kabuğu hayatın? Yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı? Yağmur şehre bir yağdı, Ben ağladım... Ben giderken, en çok seni götürdüm... Aklımın nakliyesiydi, asıl yoran taşıyıcıları... Yardan düşmüştüm, yaralarım yardan armağandı... Kutsal kitabımdı, ziyan edilmiş sevgililer atlası... Ben sevmeyi beceremedim, belki de sevilmeyi... Benim sevmeye engel, evcil acılarım vardı... Ben yağmur, ağladım, bir şehre yağdı... Ben şehre ağladım, bir yağmur yağdı... Ben bir ağladım, şehre yağmur yağdı... Ben... Yağmur... Ağladım...
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#14
8 January 2009, 18:37
|
|||
|
|
|||
Bir yağmur damlasından,
 Bir yağmur damlasından, Seni görürüm. Bulutların üzerindedir Hâlâ kokun. Bahar; Dudaklarına işler, Ayrı ayrı tatlar verir. Oksijen karışımı, Dolarsın içime. Bazen bir gül, bazen menekşe. Bir sandalda oturur, Gözlerine dalarım. Yağmurlardan kaçarlar Balıklar. Saçlarına işler kokusu, Yağmurun. Oksijen karışımı, Dolarsın içime. Bazen bir gül, bazen menekşe.
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#15
8 January 2009, 18:39
|
|||
|
|
|||
Cvp: (¯´·.♥ Yağmur ♥ MeLanKoLiği ♥.·´¯)
 Yeni yetme hüzünlere müptela, kendimden sorumsuz günler, aynaya bakmaya mecalim yok.. Kıştır belki, yağmurdur bu efkar, geçer mi derdim; geçmez ki derdim.. Duvarların var, cevaplarım yok.. Bugün de günlerden sensizlik, hiç kutlu olmamış bir kimsesizlik.. Sabahlar da esmerse artık gecelere inat, şımarmaya yüz tutmuş buram buram.. Beyaz bir buluta hasret içimdeki gökyüzü, ama ihtimalim yok..
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#16
8 January 2009, 18:40
|
|||
|
|
|||
Cvp: (¯´·.♥ Yağmur ♥ MeLanKoLiği ♥.·´¯)
 Yüregim dünden kalma sözlerin agıdında... Hani söylemek istersin diyemezssin Susmak en kolay gelir sana Ve gözlerinde bıraktıgı iki damlayla paylasırsın hüznünü O bilmez , bilemez Gece yoldasın olur suskunluguna Hapsolmuslugun ellerinin sıcaklıgında kalır Nefesin solugundadır sevdanın Ama korkak tebessümler Kacırdıgın gözlerini yakalır Bir el götürüp kızıllıgına Yüzündeki her cizgide onu ararsın Tenin mahpus, tenin titrek Baska bir bedende hayat bulursun Ve yüregin carpmayı unutur Adını her andıgında. Onu anımsarsın soguk sehrin gizeminde Yagmurlar yagar üzerine Ama onunla ıslanmak istersin Kimsesiz yatagının ayak ucunda oturup saatlerce Gelmesini beklersin, tüm hasretiyle. Gönlünden akan iki satırla dolanırsın sabaha dek Ezberlemek istersin teninin her karesini ve yoklugunun her saniyesine isyan eder ellerin Sebebi yoktur düsüncelerin birbiri ardına gelir cümleler, kanattıgın dudaklarından O yok, belkide hep vardı Yaralıydı belki, gec ulastı Belki yüregin cocuktu O erken olgunlasmıstı ve agırdı yaraları Nefesin nefesine karısmıstı belki bir gece yanına sokulup, seni titreten oydu, ihtimal Denizin bugusu gibiydi sana gelisi usul usul Ve rüyasına daldıgın hep O Kim oldugunu sorgulamadan buz kesen ellerinde hissettigin Damarlarından akıttıgın, belki hep Oydu Senin farkına gec vardıgın Onun sana gec kaldıgı...
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#17
8 January 2009, 18:40
|
|||
|
|
|||
Cvp: (¯´·.♥ Yağmur ♥ MeLanKoLiği ♥.·´¯)
 Yaz Yağmurunun Mırıldandığı Şiir Bir anda şehrin üzerine yağmaya başlar yaz yağmuru. Kalabalık şehrin gürültüsü, yağmurlu bir şarkıya bırakır yerini. Bardaktan boşalırcasına yağan yağmur, tatlı bir kaçışmayı da beraberinde getirir. Evler, arabalar, caddeler, parklar ve kaldırımdan karşıya geçmeye çalışan küçük kedi... her şey ama herşey ıslanır. Sıcaktan kavrulan ağaçlar, susuz kalan yapraklar ve susuzluktan çatlayan toprak suya kanar. Yaz yağmurunu pencere kenarından usulca izlerken, tuhaf bir duyguya kaptırıyorsunuz benliğinizi: “Yağmur nasıl oluyor da hiçbir ayrım yapmaksızın herşeyin üzerine yağabiliyor. Nasıl bu kadar cömert davranabiliyor?” diye soruyorsunuz kendi kendinize. Hayata “kuru kuruya” bağlı olanlar için önemsenmeyecek bir konu belki ama, hayatın kalp atışlarını yüreğinde hissedenler için hayati bir mevzu. Keza; dünyanın en değerli varlığı olan insanlar olarak birbirimizde kusur bulmakta inanılmaz hünerler sergileyip, karşımızdakini kırıp dökmek için fırsat kollarken, yağmurun verdiği bu ders asla görmezlikten gelinemez. Yağmur; çirkin güzel, küçük büyük, zengin fakir, yaşlı genç, doğulu batılı, siyah beyaz, canlı cansız... hiç ama hiçbir hesap yapmadan kendini herkese sunuyor. Belki bu yüzden seviliyor. Belki de bu yüzden insanlar yağmura “berekettir–rahmettir” diye methiyeler diziyor... Yaz yağmuru için, yağdığı yerin önemli yoktur. O ayrım yapmaz. Herkesin ve herşeyin üzerine aynı güzellikte, aynı ritimle yağar. Ve bundan dolayı herkes onu sever. Kimsecikler şikayet etmez ondan.... Bu sabah yine yaz yağmuru yağdı şehrin üzerine. Her damla sanki dudağında bir şiir mırıldanır gibiydi. Bir şiir... insanda rahatlık hissi uyandıran... ayrımcılık yapmamayı öğütleyen, küçük görmeyi yasaklayan ve herkese kucak açmayı öğreten bir şiir... Sizce kaçımız yağmur kadar vefalı, yağmur kadar cömert yaşabiliyor hayatı? Maalesef dostlar maalesef, acı ama gerçek ki; dünyanın en değerli varlığı olan insanlar olarak, bir yağmur damlası bile etmiyoruz çoğu kez! Ve kaybediyoruz, kazanmamız gerekenleri... Bir bir dökülüyoruz bu yolda. Ve yağmur kazanıyor, kazanmamız gerekenleri... Bu yüzden hep havada özgürce dans eden o oluyor. Öyle bir dans ki; görenleri kendine hayran bırakıyor. Bizse başımız eğik sadece seyretmekle yetiniyoruz bu güzelliği... Gökyüzünden salınarak yere inen yağmuru birazdan bir çift ayak çiğnemeye başlıyor. Ama yağmur buna da aldırış etmiyor. Çünkü; yeri geldiğinde ezilmenin de kendisine birşeyler katabileceğini, acılardan da dersler çıkarılması gerektiğini iyi hesap ediyor. Yani kaybettiğinde de kazanmasını biliyor. Ve mutluluğu, asla mutsuzluğun kollarına terk etmiyor. Ve sonunda kazanan yine o oluyor... Ne olurdu, bizlerde yağmur kadar tertemiz yaşayabilseydik hayatı. Kirletmeseydik tertemiz duygularımızı. Ne kaybederdik ayıplarımızı birbirimizin yüzüne vurmak yerine, örtmeyi deneseydik. Karşımızdakileri yaralamak ne kazandırdı ki bizlere bugüne dek. Ne geçti ki elimize sanki? Ne olurdu yaz yağmuru kadar vefakar olabilseydik!... Biz nasıl yaşarsak yaşayalım; yağmur yağmaya devam ediyor şehrin üstüne, herşeyin üstüne...
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#18
8 January 2009, 18:41
|
|||
|
|
|||
Cvp: (¯´·.♥ Yağmur ♥ MeLanKoLiği ♥.·´¯)
 Yalnızlığına susardın sen... Bilinmeyen bir şehrin, ayaz akşamlarının aydınlığına gömerdin yalnızlığının suskun sesini...Bir başlangıç arardı gözlerin, zamansız bitişlere yenilmeyen... Gözlerini kumdan sahillere gömerdin...Ben ise, o büyülü ellerini arardım sabahlara kadar, bilinmeyen bir şehre bıraktığın yalnızlığını arardım... Bu yüzden hep imkansızı sevdim ben... Sana ulaşamamanın acısını sevdim..Yalnız bir mevsimin, toprak kokan yağmurlarında yürürdün sessizce...Ben de peşinden gelirdim.. Kuru yaprakların hışırtısını severdin sen... Yağan yağmurdan sonra doğan güneşin çiçeklere bıraktığı çiğ tanelerini severdin... Ben hep dışardan izlerdim seni.. o çocuksu gülüşünü, asilce ağlayışını seyrederdim..Ve... Senin gözlerinin içine bakamazdım ben...Ne zaman gözlerine baksam yalnızlığı görürdüm... Sende çok şey bulurdum ben; güneşin denize vuran kızıl rengini, boğazın semalarında dolaşan martıların çığlığını... Sen ise içindeki bunca büyüyü saklamaya çalışırdın gülüşlerinin ardında.. O gülüşlerin ardındaki hüznü bir benim gördüğümü bilmedin hiç... Yağmurlu akşamların karanlık sokaklarında kalmış iki yitik ruhtuk biz... Ben umarsızca yağmur damlalarını yakalamaya çalışırken, sen beni izlerdin uzaklardan, sessizce...Yalnız kalınca hep seni düşünürdüm ben... Sen benim yalnızlığımdın.. Ben seni anlardım sen de beni... Ve ikimizde susmayı severdik.. Bilirdik susmanın kelimelere sığmayan anlamını... Bir de sevdamız vardı bizim, mora boyalı düşlerimizden gelen.. Bizim hikayemizde gerçeklik yoktu. Çünkü gözlerimizi kapamıştık gerçeğin o karanlık rengine... Yere göğe sığdıramadığımız hayallerimiz vardı. Tıpkı "mor masallar" gibi beni anlatan. Yani seni anlatan... Sen benim için yazılmamış bir şarkı gibiydin her zaman. Senin sırlarını çözmek,içindeki o binbir manayı keşfetmek zevk verirdi bana... Biliyormusun, ben hala dokunabiliyorum sana... Seni hissetmem için yanımda olman gerekmiyor.. Biliyorum sen de hissediyorsun beni,her karanlık gecenin, çisil çisil yağan yağmurunda..
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#19
8 January 2009, 18:41
|
|||
|
|
|||
Cvp: (¯´·.♥ Yağmur ♥ MeLanKoLiği ♥.·´¯)
 Baktım… Geriye dönüp baktığımda yitik bir kentin kayıp bir düş'ü oldum… düşlerimin griliğinde kendime baktım.. sisli ve yağmurlu bir havada İstanbul'a bakar gibi baktım… Saklandım… Tüm kelimelerimi yanıma alıp saklandım.. cümlelerimin beni terk etmesine izin verdim… kilitli bir kapının ardında herkesten ve her şeyden saklandım… Islandım… Yağan yağmurlar altında şemsiyesiz saatlerce dolaştım… ıslandım… yağmurla birlikte yağdım avuçlarına… yağmurla ıslandım… Sustum… Tüm şiirleri, şarkıları sözsüz bestesiz bıraktım… cümlelerimi anlamsız, kelimelerimi çırılçıplak yalnız bıraktım… sustum… Döndüm.. Buz tutmuş düşlerim, yaban kalmış gülümseyişlerimle… eksik kalan günlerimle yaşanmamış yarınlarıma döndüm… Kaçarken baktığımda saklanan benliğimin yağmurda ıslanışını susmaların ardından gördüm… ve dünüme bu günüme yarınıma döndüm…. 'Gece' bile fazla bu akşam bana…Öyle siyah, öyle alacalı ki karanlık..Uyumak istiyorum, alabildiğine..Kapatıyorum gözlerimi, sen oluyorsun uykularım..Açıyorum gözlerimi, yalnızlığa kapılıyor düşüncelerim…Anlamsızlığımla eş değer oluyorsun aniden… Gidişini seyrediyorum, anılarımın arasından…Tozlanmış duyguları temizliyorum, kelime kelime..İçim acıyor, derinden…Gülüşünü anımsıyorum…İçim burkuluyor… Sensizliğe alıştırırken günlerimi, şimdi ne gerek vardı ki sana ? Düşüncene bile tahammülü yok yüreğimin.. Silebilsem yüzünü, gözlerimden… Ne acı…Seni hiç unut(a)mamışım ki ben…Eskiyen eşyalarım arasına saklamışım yaşanmışlıkları…Ertelemişim sensizliği bile bile… Şimdi…Ne şarkılar, ne satırlar dolusu cümleler..Hiçbiri iyi gelmiyor sensizliğime..Belki, çığlıklarımı susturmasam, ağlasam yağmur misali damla damla…Kimbilir, unutulursun belki ozaman… O an, duygularıma baş kaldırıyorum…Bakıyorum gökyüzüne, bırakıyorum çığlıklarımı yıldızlara doğru… Atıyorum seni özleyen her bir parçamı…Yüreğimi arındırıyorum fazlalıklardan… Bu kadar kolay olmamalı…İçimdeki ses, seni çağırıyor her darbemde… Durmuyorum…Parçalıyorum seni…Kanıyor her bir yanım... Ya 'o' susacak, ya 'ben' …
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
|
#20
8 January 2009, 18:42
|
|||
|
|
|||
Cvp: (¯´·.♥ Yağmur ♥ MeLanKoLiği ♥.·´¯)
 Sana Seni Yazıyorum Güneşin başka iklimleri aydınlatmaya,başka gönülleri ısıtmaya gittiği şu saatlerde kağıdı,kalemi elime alıp,seninle dertleşmek,yalnızca sana yazmak ve yalnızca seni özlemek geliyor içimden. Sana yazmak.''Sana seni Yazmak'' Seni ve yüreğimde anlam bulan duyguları...Sana ait yüreğimin derinliklerinden kopup gelen artçı şokları anlatmak ve toprağı alnından öperken yağmur taneleri gibi, tüm benliğimle sana yağmak istiyorum... Bu gece dudaklarımdan dökülen her kelimede sen varsın ve yine sen varsın yarım kalan sevdamın eksik taraflarında. Bomboş ve sessiz kaldırımlarda yürürken seni haykırıyorum. Sensizliğin inadına! Bu sensizlik gecesinde sevdamın en ücra köşelerine seni yazıyorum. Bu gece yine yağmur yağıyor. Yağmur yağıyor gönlümün sensizlikle yanan her yerine.Yağsın, yağsın ki saklasın sensizliğimde döktüğüm gözyaşlarımı! Ve yine saklasın sensiz geçen bomboş hayatı... İşte seni haykırıyorum sensizliğe alışamamış yüreğime, işte seni yazıyorum!!! Bu gece yine yağmur yağıyor. Sen yoksun oysa biliyorum ve üşüyorum. Sensiz kaldığım saatlerde, gözyaşlarımı efkarıma kattım bu gece. Sevdamı, umudumu ve seni kızgın bir sel gibi kalbime akıttım. Bu gece yağmurla beraber gözyaşlarım yağıyor ve ismini yazıyor. Sensizliğin acısı ile kıvranan kaldırımlara. Süzülen her damlada sen vardın ve yine sen vardın. Gecenin en karanlık anında. o, doya doya bakamadığım gözlerin, gözlerimin içine bir kez daha değseydi ve tebessümünden bir gül açsaydı yanaklarında, yetmez miydi? Bir bakışın bir ömre değmez miydi? İsmini kazıdığım kaldırımlara sanki sen yağıyorsun yağmurla birlikte ve sevgin yağıyor yüreğime...Yalnız ve bom boş odamda sen varsın hala. Hala sensizliğim duruyor yanı başımda... Bu gece gözyaşlarım yağıyor sensizliğimle birlikte kaldırımlara. Seni arıyorum, erimekteyim... Karanlık geceye inat ay gökyüzünde... Ve gökyüzü yüreğimde..!
__________________
BeN BiLiRiM SeNsiZLiK Ne DeMeK.. BeN BiLiRiM SeNSiZLiK öLüMe DenK.. [Link'i Görebilmeniz İçin Kayıt Olunuz.! Kayıt OL]
|
Normal
