|
|
#1
12 January 2009, 21:09
|
|||
|
|||
Vuslata giden tüm yollarda..
Vuslata kâlem değmez derlerdi de inanmazdım,
Ruhuma sîne çekilirmişte hiç aldırış dahi etmezdim, Herşeyin bir çıkarı olu veriyormuş demek Şimdi hasretle iç içeyim .. Bir oda da yanlız tek dostum yanımdaki sigaram! Ve arkadaşlık ediyor bana Beni o tek dinliyor ve benim anılarımı hatırlıyor Bir iç çekiş yaşıyorum sanki .. Dönüp bakıyorum vuslata iz hep Geride kalan bir iz çarpıyor gönlüme doğru Sızım sızım sızlatıyor Yüreğim hasrete gebeleşiyor aniden .. Kâlemim ise ne dediğini dahi bilmiyor Ne yazacağını aldırış dahi etmiyor Hani yürek sızılı ya, hani gönlüm hasret ya Dert ediyor bana .. Mısralarım gülüyor sanki Ağlanacak haline Üzgün duruşunu hiç gözüne kestirmeden Yaralarına merhem arıyor .. Bir ahh'ın sonunda Külleşen sigarasından bir iç çekiyor Kafa dönüyor Gönlü hasret vuslatında .. Yüreği yâr-en deyip çarparken Gözlerinin önüne hatıralar süzülüp yaş damlıyor O da biliyor ki hasrettir Ne ediceği ne yapacağı kim bilebilir .. Beden hali çökmüş, ruhu bitkin, gözü kanlı şair Saat geceye sıfıra dört kala Anılarıyla birlikte bu şiiri yazıyor Uzaktaki sevdasına, yüreği dolu sevgisini yolluyor .. "Ve şu satırları ile şiirine son veriyor" Yüreğime iyi bak olur mu! Çünkü bu yürek gerçekten sana sevgisini açtı Bir ömür boyu da daima yaşatacak Vuslata giden tüm yollarda 
|
Normal
