|
|
#1
27 December 2008, 19:46
|
|||
|
|||
AĞlayacak Kİmsesİ Yok
Hoca’nın karısı hastalanmış. Hoca her gün eve gelince başucuna oturup ağlarmış.
Komşu kadınlar: — Efendi, demişler, ölümcül bir hastalığa yakalanmış değil ki... Üç beş gün sonra iyileşir kalkar. Üzme kendini bu kadar. Hoca başını sallamış: — Bırakın da şimdi vaktim varken ağlayayım, demiş. Bakarsınız, zamanı gelince işten güçten fırsat bulup ağlayamam. Zavallının benden başka ağlayacak kimi kimsesi de yok! 
|
Normal
