Ellerimin arasından kayıp gidiyor hayat..kendimi avutmak için bulduqum herşey bir süre sonra anlamsız geliyor..Birşeyler biterken yanı başında neyle avunabilir ki insan..kendimce oyunlar buluyor, sıkılıyorum bir süre sonra kitaplar hiçbirşey anlatmıyor ya da kendimi dinlemek canımı sıkmaktan başka bir şeye yaramıyor..

Sense kendine bir yerlerde duvarlar örüyorsun..Biliyorum ki ne kadar ararsam arayayım yanına gelebileceğim bir kapı bulamayacağım..Kendine duvarlar örüyor ve bizi dışarda bırakıyorsun..

Olsun diyorum,ördüğün duvarları maviye boyuyorum,çiçekler ekiyorum dibine ,büyümüyorlar..Mavilerim soluyor sen susuyorsun..Ben ölüyorum...

Kendime yalanlar uyduruyorum kendim bile inanmıyorum..Durmaksızın birşeyler bitiyor içimde..Sana sorduqum soruların hiçbir cevabı yok aslında duymayı beklediğim..Sadece sesini özlediğimden..

Ellerimin arasından kayıp gidiyorum..Kendim bile tutamıyorum kendimi...Ama olsun ben sana elimi uzatıyorum..Kurtar diye değil...Sadece dokunmayı özlediğimden sana..

Senden başka nedenim yok..Senden başka bir istediğim yok...Senden başka hiçbirşeyim yok..

Seni seviyorum..Duy diye değil...Sadece kendime hatırlatmak için söylüyorum..