|
|
#1
3 December 2008, 13:12
|
|||
|
|||
Kalanın Payına
Kalanın Payına
Öyle zordu ki sana ulaşmak.. En uzun yolları katetmişcesine sanki Yorgun-argın Saniyeler içinde ellerine uzanmak.. O tatlı yorgunluk O bile bile kaybediş Nasıl da bağlardı geceyi güneşe? Ve ne kadar çok susardık hatırlasana Hüzünlere karnımız toktu Ve borcumuz yoktu hiçbir neşeye... Sahi neden susardık biz? Belki de Kenetlenen ellerin sıcaklığı ürpertirdi düşleri.. Kaybetme faslı başlardı her kazançta.. Zamansız kopmuştuk hatırlarsın Şimdi bir gözyaşı borcumuz var o ayrılığa... Ve ilk damla Kalanın payına... 
|
Normal
