#1
|
|||
|
|||
Deli Derya
Zaman sildi mi o anı
bir kasırga ikliminde delice ağladığımız kalmaz mı yüreğe saplanan hançer dudak kıvrımlarında bir acı gülüş karanlıkta kayalara çarpmış gemiler Gönül hicrana vurdu mavilikte bir kuş seli akıp geçercesine her şey Dem geçti dem içinde Zamanın çöllerinde o deli çiçekti yaşadığımız Yıldız ışıltısına boyandı kalbimizde Bir ömür bir ana vurdu Turna sesiydi Poyraz nefesiydi Savrulan karın hışırtısında En güzel an cana vurdu Demir kır bir akşam göğü kaldı aklımda Bulutlar kişnedi peşimden kudurdu talaz Mavi gürem bukağıda bağlı kaldı Sevda hançer yüreğimde zehir zağlı Bir an var ki bir ömürde boz ardıcın kesildiği Bakakaldı peşim sıra düşü göçmüş yüzü yalaz Bu yürek bir deli derya Öfkesini bana vurdu Yavşan kokmaz koca kentin gecesinde Hain ortalıkta gezer mazlum canı faka düşmüş Mezellettir ömrüm ömrüm dolu vurmuş gökçe başak Alın çatı ortasında gurbet yazar sabanla çift sürmüş gibi Unutma ay tarlalarında sevda harman eder idik Islak mendilin olayım dürüm dürüm dürme beni Yadırgıyım senden sonra nere varsa garip yolum Kanlı meydanlardan geçtim yoldaşlarım yolda kaldı Zulumlar zındanlar geçtim bir düşünü giye giye Dudu yeşilin olayım çek gözüne sürme beni Çöl geçilir akça boylu gökçe güzel Dağa vurdum dağ biriktim Yüreğimin yaylasında binlerce çoban Kaval sesi biriktirdim türkü kardım ay tasında Duvar deldim zından yıktım Meydan meydan çağa vurdum Kara sevdalara düştüm oy deli yürek Özgürlüğe gökyüzünden libas biçtim Varılmaz bir menzil yokmuş dünyada Aşksız dünya sana vurdu Gittim gidilecek ne acı varsa Zaman yüreğimde durdu Ömür yeldim taş basmayı hatim ettim bağrıma Aşk aradım di yar di yar Varmadığım yer kalmadı Yol var ölüme çıkarmış-yol var zuluma çatarmış Zından geçer duvar deler çöl aşarmış hoyrat ömrüm Aah geçmişe gidilmezmiş Aah geçmişe gidilmezmiş Adnan Durmaz |