#125
|
||||
|
||||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
Yoruldum sorularima cevap aramaktan... Aci rüzgarlarlarin yönlerini degistirmeeye cabalamaktan biktim... Biraksam kendimi ya daha derinlere batacagim, yada bilmedigim acilara savrulacagim.. Herkezin gözünde bir günahkar vardir, herseyin bedelini ona ödetir.. Hepsinin günahkari ben olmusum... Yorgunum, bitkinim, kirginim... Kendi hikayemde tanimadigim yabanci yüzlerin hatalarinin en kötü bedellerini ödüyorum.. Karsi gelmeye gücüm kalmamis, anliyorum.. Kabullenmeye ruhum razi degil, biliyorum... Aynalarda gördügüm ben degilim, Yüzümdeki yaralarin, cizgilerin sahibi hic degilim.. Yabancilasiyorum gittikce... Aynadaki benim olan ama tanimadigim yansimamdan uzaklasiyorum... Daha henüz kendi hatalarimin bedelini ödememisken, ödeyememisken,.. Insanlar hatalarinin yükünü üstüme atmis.. Kendimden kaciyorum.. Acilarin lekelerini bedenimden ruhumdan silemiyorum,.. Gördükce bir kez daha kirleri, bin adim uzaklasiyorum kendimden... Tanimadigim sesleri,gözleri ne görmek nede duymak istemiyorum artik... Tek bir gülümsemenin cezasi bin gözyasi olmus benim hikayemde, bilmeden ben... Kalemim bile yazmaz oldu, Yaralarimdan akan kanlarla devam ediyorum hala yazma cabalarina.. Ben degistirmeye calistikca hikayemi, daha cok kana bulaniyorum.. Bumuydu carelerin arasinda caresiz kalmak? Bedellerini ödetenler yazmis, sonumu getirmis benim..hikayemin.. |
#126
|
||||
|
||||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
Bugün yıkığım biliyor musun ? Ezginim, çaresizim, umutsuzum, Sancılıyım Kendime yorgunum bugün�Çaresizliğime ağlıyorum, elimde yüzüm�Ve yürüyorum, boşluktan yokluğa�Dinle beni�Az önce geçtiğim sokağın lambasına umutlarımı astım�Yıkılıyor, duvarlar arasında hayallerim� Bırakma beni, insanlar kötü. Bırakma beni korkuyorum! Tut ellerimi neolur�Bir adım uzağıma gitme�Bırakma ellerimi� Senin olmadığın yerler karanlık, soğuk�Senden başka her şey, herkes sahte ! Bırakma yüreğimi korkuyorum� Kendimden ürküyorum�Sensiz, sessiz� Bir deli otlar büyüyor içimde Sancılıyım, yorgunum, kederliyim Bu halini sevdim gitme kal Çamurlar çirkefler içindeyim İçimde yitişler çoğalıyor �Sancıyor bedenim bir uçtan bir uca�Kemiriyor duygularımı korkular�Bitmişim, dağılmışım...Sızım çok�Bir sen varsın işte ��sen���Sende gitme, beni �ölüm� eyleme� Bırakma beni, insanlar kötü. Bırakma beni korkuyorum! Baktığım yüzler, işittiğim sözler yalan�Doğrular yanlış, yanlışlar doğru şimdi�Duy beni�Direnemiyorum� Sen gitme neolur�Gidersen �yok� olur, vurgun olurum�Acı olurum�Korkuyorum�Bırakma beni, nefes bildiğim� Bir dayak yemiş adamım şimdi Bezginim, kararsızım, yılgınım Al götür beni o kayıp gecelere Yeter ikimize yalnızlığım İçime hapsolmuş bir çığlığım şimdi� Yitiriyorum kendimi, yıkıp yağmalıyorum bedenimi�Her yanım da kırıklar�Parça parçayım kendimde �ben�� Anla beni, gitme �ben� bildiğimden� Sana �ben� Bana �sen� � �Biz� e ikili yalnızlık, hayat � |
#127
|
||||
|
||||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
Aranıpta bulunmak istenmeyen, bir yalnızlığım… Geçtiğim sokaklarda ayak izlerim… Bir çift gözde aranıyorum adım adım… Kaçıyorum zifiri bakışlardan… Hüzün kokan tenlerden… Gülen gözlerin ardında saklı kalmış bir gözyaşıyım… Ben ki gizliyim, soğuk gülüşlerde… Bir yakarışta hece hece dökülüyorum olur olmaz… Adım başına bir damlayım şimdi… Kırgınlıkların arasında unutulmuş bir hayalim… Unutuluyorum bir gün doğumu… Ansızın beliriyor, rotasız düşüncelerde rengim… İsteyene pembe, isteyene mavi… Mutluluğa, beyaz… Acıya, siyah… Aynada asılı kalmış bir tebessümüm… Alacalı yalnızlıklar kuşağındayım… Bir kadeh tokuşturuyorum, anlamsız bakışlara… Aynada ki yüzüme takılıyor gözlerim… Gülüyorum, kendimde gördüğüm anlamlara… Bırakıyorum aynadaki halimi olduğu gibi, Uyuyorum, düşünce bulutlarında… Dilde mühürlenmiş bir suskunluğum… Gözlerimi acıya açıyorum… İçimi yıkıp, yağmalıyor sesler… Kendi içimde kıvranıyorum… Sesime uçurum çığlıklarım… Kendime lal, dilim… Duyulmuyorum… Ve ben, hiç bilinmiyorum... |
#128
|
||||
|
||||
Cevap: İLişme Yalnızlığıma ...
içimden yalnızlık geçti yine öyle sessiz sedasız değil ama kırdı geçti yıktı yine ne varsa geçmişe dair ne varsa geleceğe dair özlenen yok sevilen yok seven yok bir gecem var birde yalnızlığım var kalbim kanamıyor artık alışmış gibi görünüyorum ya da göründüğüm için alışıyorum yılmaz erdoğan dinleyemiyorum artık ankarayı da özleyemiyorum hiç bir şehiri özleyemiyorum uzak geliyor bana sitem etmek ankaraya sitem etmek yılmaz erdoğana sitem etmek hiç kimse onun kadar güzel anlatamayacak ankarayı ve hiç kimse söyleyemeyecek yalnızlığımı gözlerim alıştı dört duvara da duvarlar alışmadı benim soğuk nefesime yastığım alıştı da ıslaklığı gözyaşlarım alışmadı her gece akmaya bak işte yalnızlık geldi yine beni buldu beni yalnız gördü ya geldi bende kaldı dünde bugünde yarında... |