|
|
#1
17 June 2009, 17:07
|
||||
|
||||
O'na
"düşlerimde sınırsız bir eşiği geçtim ben gönlüme yar diye seni seçtim..." hangi masaldan geçeyim şimdi sana ulaşmak için.. sen aydınlığıydın gecemin.. suretine ayrılık düşmüş bir şiir dizesi.. kimsenin bilmediği bir 'acı yürek' sokağı.. sana rastladığım yer.. ve kimsesizliği yutkunduğumuz bu kent şahit! benim ince parmaklarıma senin deli yüreğine saklanmış bir sevgi bu.. süslü kelimeler çoğaltarak değil yakıp kavuran bir sıcaklığa vurgun, elin kolun yaralıyken sevmek... koştukça yerinde sayacağını ve asla onda sonsuzlaşamayacağını bile bile sevmek.. kırıklarından toparlayamadığın bir kalple yüreğinin bozuk ritmiyle sevmek.. sahte cümlelerin anlamsızlığı ile değil tek hece bir kelimenin içini (can) kalemlerin yazamayacagı kadar büyük bir anlamla acemi bir yürekte büyük bir sevda taşırcasına sevmek.. sevilen sevildiğini bilmese de herşeye rağmen sevmek.. ey sancılı yüreğinde gel-git kederler taşıyan sevgili.. hiç başlamamış bir masalın sürüp giden müziği gibisin.. sorgusuz bir hayatın imlecidir bu sevgi.. ve kalbimin yarılan dudaklarında gül kokulu bir sızıdır ismin.. içimin rüzgarları senin bir 'GECE' türküsü geçiyordu içimizden.. bir gün vazgeçerse kalbim yaşamaktan gözlerime en son vuran gölge sen ol.. bir tek ben anlarım satır aralarına gizlediğin kanlı izi kendi yaralarımdan tanıdım seni.. bir çocuk gibi ürkek titreyişini... ne yapacagını bilemeyişini.. çaresizliğini.. uykusuz gecelerini.. sevdiğimiz şarkılara emanet et sen beni.. düşlerimiz gezinsin gecelerde.. ayrılık ay yüzlü bir şiir bir hüzünlü hikayede.. birde yüreğini emanet bırak şair parmaklarıma ben öperim yine seni yaralı saçlarından.. kelimeler düşer yağmurlu sabahlara! sen yeterki düşme yar düşme yar'lardan.... ayrılık ay yüzlü bir şiir hüzünlü sesinle geceye yar olan... 
|
Normal
