|
|
#1
26 June 2009, 15:27
|
|||
|
|||
Yiğidim, Aslanım, Şehidim
Yiğidim, Aslanım, Şehidim
Güle güle oğlum Yiğidim, aslanım Şehidim Canım ciğerim Evladım Korkunç cesur ve kahramansın Bu vatan, bu bayrak ve halkın için bu topraklara düştün. Anana, babana, kadınına, çocuklarına veda bile edemeden gitmek. Sen işte öyle gittin. Yarinin eline dokunamadan, güzel yüzünü öpemeden, koynunda yazdığın son mektup. Hasret ve sevda dolu Kınalı gelin seni beklerken Şehit oldun Sen Bu vatanın şerefi, hepimizin şerefi için öldün. Korkunç yiğit ve kahramansın. Analarımızdan belli. Dünyalar kadar kocaman Merhametli Ve baştan aşağı Anadolu Sabır, gözyaşı Şefkatli elleri ana göğsünde bomboş kalmış Yüreğinde kor ateşleri ‘Oğlum, vatana feda olsun’ diyor. Nasıl bir destandan çıkıp gelmiş bu ana. Hangi tarihte var böyle bir ana. Hürriyetin ta kendisi İnsanlığa ders olsun. Yiğidim, aslanım Şehidim Canım ciğerim Evladım Son nefesini verirken o anda acaba ne düşündün? Gözlerinin önünden neler geçti? Sevdiklerinin yüzleri mesela... Annenin kokusunu unutmamışsındır. Mutlaka Adını da fısıldamışsındır ‘Vatanım’ der gibi. Memedim, Mehmetçiğim Çiçekler açıyor Anadolu’da. Bebeler doğuyor inadına. Ekinler büyüyor. Ekmekler pişiyor. Çocuklar gülüyor, hür ve mesut Sen işte bunlar için şehit oldun. Şeref ve gururumuz adına. Hala bir umut varsa Anadolu’da. Sen olduğun içindir. Yüreklerimiz bayrak, bayrak zafer Bereketse bu memleket Ümitlerimiz sonsuz Anlımız ak. Hürriyet ve ekmek Hepsi senin adına. 
|
Normal
