|
|
#1
6 October 2008, 06:33
|
|||
|
|||
Yanlızlıktan kaçanlara
Kahreden yanlızlığıma ağlıyorum şimdi.bazen türküler oluyor sevdalım
 bazende o deliksiz uykularım...neden diye hep sormuşumdur aslında kendime.neden?insanlarımızın yanlız kalmak istemeleriya da istemeden kalmalarının nedeni...neden?haşa yanlızlık allaha mahsusturbiz sadece kendimizi yanlız hissettiğimizde yanlız oluruzyada en azından öyle sanarız..Mutlu bir kişinin yanlızlıktan korkutuğu gibi acaba gülmeyi bile unutmuş biri için yanlızlık o kadarda korkutucumudur?fazla unutulmayan bir yüz gibi yüzüne vurur dimi!!!Neden insanlar yanlız kalmak istemeyenler ve yanlızlığa mahkum edilenler diye ikiye ayrılır?buna itiraz etsekte bu böyle kendimizi ^^ben böyle düşünmüyorum^^diyerek kandırmayalımlütfen..!!peki siz ne tarafta olmak isterdiniz?bunun cevabını sizler gibi bende tahmin ediyorum...Peki hiç düşündünüzmü onlar neden bu kadar yanlız?neden böyle yaşamayı seçtiler?insanı mutlu eden bunca şey varken onlar neden bunlardan kopuk yaşıyorlar?Ben söyleyim!!Aslında hayatın bazı noktalarında kaybetmişlerdir beraberliklerini...yanlız yaşamaya iten bir şeyler vardırve böyle bir yaşamı kendilerine layık görmüyorlar.Keşke burdan hepsine seslenebilsem.Şu bir gerçek:insanlar kalplerinde değil beyinlerinde yanlızlığa mahkum ediyolar kendilerini..oysa kalplerine inselerkendilerini mutlu eden o kadar çok şey vardır ki.ANILAR...İnsanın hem korktuğu hemde kaçtığı tek şey...işte anılarından kaçan insanlaryanlızlığa kendilerini mahkum edenler...herşeyin güzel bir yanı vardır.bunu düşünerek yaşamak bence en güzel şeydir..bana sadece şunu demek düşer..Anıların üzerini örteceğinize onlarla beraber yaşamayı öğrenin!KAÇMADAN.....
|
Normal
