|
|
#1
28 October 2008, 09:56
|
|||
|
|||
Bu Yürek Sen Ve Şehir
 Seni tanıyamasamda daha  bana ait bir şeyler olduğunu görebiliyorum gözlerinin ardında.Bilmiyorum beklide bu duyguydu beni senden vazgeçiremiyen …. Bir şehir gibisin hayellerin ardına gizlenmiş sokakların ıssızduvarların renksiz ve meydanların sessiz.Geziyorum anlamaya ve tanımaya çalışıyorum bu şehri; Sanki benden korkuyor ve bu yüzden renklerini gizliyor sesini kısıyor bu şehir. Beklide bu yüzden hayellerin koşuşturması gereken sokaklar karanlığa esir. Yalan yok hiç düşünmedim değil karanlığından ve sessizliğinden korkup geri dönmeyi bu şehirde yaşamaktan ve yaşayacağım mutlu hayellerden vazgeçmeyi ama bunada musade etmedi şehir ...Ve içimden bir ses kalmalı ve tanımalısın dedi.Düşündüm bu gizemi terk ettiğimde geri döneceğim yeri daha büyük karanlıkların ıssızlıkların ve sessizliğin menbağı yalnızlığın anavatanı yaşantıma..Söyle bana ey sevgili nedir bu gizemin nedeni?Ne demek istiyor bu ıssız ve karanlık sokaklar neyi anlatmak istiyor bu renksiz yosun tutmuş duvarlar susmuş neler gizliyor şu koskoca meydanlar?Bilmelisin sevgili; Bu can ilk defa yaşayabileceği bir şehir uğruna yalnızlığa ihanet etti ve cesaret edip girdi bu şehirden içeri bir çocuk kadar masum ve temiz hayellerinin fidanları avucunda.Müsade et çocuk kılığında neşeli hayaller koşuştursun sokaklarında müsaade et duvarların rengarenk boyansın huzura ve sevinç ve mutluluk çığlıkları yankılansın meydanlarında…SON OLARAK EY SEVGİLİ UNUTMA sevgisi; umutları ve sahip olduklarıyla bu şehri fethetmek isteyen bir yürek var bu şehrin kapısında…
|
Normal
