|
|
|
|
|
#1
24 December 2008, 11:01
|
|||
|
|||
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
RESİM
Her gün Enginlerden engin Yücelerden yüce Bir duygu sarar bizi Bu sınıfa girince.  Yanda, bir uçtan bir uca. Mavi deniz Odanın içinde güneşleri bulunca. Isınırız. Enginlerin engini deniz olsa Deniz ufak! Yücelerin yücesi güneş olsa Güneş küçük! İlk günü gördük, nerden geldi: Duvardaydı Denizleri, güneşleri Küçülten büyüklük. Kürsünün üstünde bir resim: Gözleri denizlerden mavi Bakışları güneşlerden sıcak. Dört mevsim. Kürsünün üstünde: Atatürk'üm, arkasında al bayrak Kolları kavuşturmuş göğsünde. Bu resimle başlar bizim günümüz Karşımızda Atatürk'ü gördükçe Kıvançla dolar, taşar gönlümüz. Öğretmenimizin kürsüde Verdiği dersi Dinler bizimle birlikte Atatürk'ün resmi. Çalışkanız, çünkü Çalışınca Bakarız, Atatürk güldü. Bir yanlışlık yapsak Bulutlanır gözleri Anlarız Atatürk üzüldü. Gelsek kürsünün dibine Görür bizi Eğilince. Kalksak, gitsek gerilere Otursak arkalarda; Başımızı kaldırmadan duyarız: Atatürk orada. Öteki odalarda Başka başka resimleri Ata'mın. Atatürk'üm artık ömrüm oldukça Bu resminle karşımdasın! Yok hiç birinde Bundaki tılsım Değişen çizgilere Canlı gibi bu resim. Öyle canlı ki sanırım Bende bir gün okulu bitirince Uzanan ellerinle Okşanacak sırtım. Öyle canlı ki, sanırım Karanlık bile olsa Aydınlanır yollarım. Tıpkı sınıftaki gibi Yapacağım bir işte Bu resmindir rehberim: Kötülüğe uzanırsam Çat kaşlarını Tutulsun ellerim . Tıpkı sınıftaki gibi Bütün ömrüm boyunca Yaptığım her işte İyi, doğru oldumsa Sevincini belli et. Gülümse ! Yaprak yaprak dökülürken önümde Her yıl dört mevsim; Sınıflar içinde yalnız bu sınıf Resimler içinde yalnız bu resim ! ~ Behçet NECATİGİL ~ 
|
|
#2
24 December 2008, 11:06
|
|||
|
|||
|
Cvp: ATATÜRK Şiirleri
DAĞ BAŞINI DUMAN ALMIŞ Bir sisli kasım sabahıdır bu; Düştüler yollara Kırklar Yediler.. Dağ başını duman almış kardeşim, Gün doğmayacakmış, dediler. Baktım ki bütün gökyüzü baştan başa tenha, Bir kapkara matem sarıyor memleketi, Her sineyi bir kapkara yas dolduruyor, Ev ev bacalardan taşıyordu. Bir sisli kasım sabahı baktım, Baştan başa öksüz koca bir yurt, Taş taş döğünüp ağlaşıyordu. Nereden çıktı bu ferman nereden? Dağ başını duman almış kardeşim, Ansızın bir karayel esti meğer pencereden, Karıştı tarihin sayfaları.. Toz duman içinde Anafartalar! Samsun, Erzurum, Sivas, Baş döndürücü bir hız geçiyor memleketi, Nefesler tıkanıyor, adımlar şaşıyordu. Büyüdü ellerim, ayaklarım, kafam! Sakarya boylarında bir yanık türkü, Akdeniz'i gösteriyor Mustafa'm! Kağnılar mermi değil, iman taşıyordu. "Dağ başını duman almış" kardeşim, "Gümüşdere durmaz akar." Bir dert ki kemirir içimiz kasım sabahları, Bir dert ki yakar! Yeni bir bayrama girmişti vatan, Her taraf mutlu ve hür, Tuttu baştan başa Türk yurdunu bir resmi geçit, Yürüyor koskoca millet, Yürüyor başta Atam, Devrim devrim geçiyor memleketi, Tepelerden gece gündüz aşıyordu. Med miydi, cezir miydi bilinmez, Bir seyrediyor şöyle uzaktan uzağa, Bir yaklaşıyordu. "Rabbim yeni bir mucize versin, diye Türk'ü Gönderdi bu dünyaya muhakkak Atatürk'ü." Böyle söylerdi kesik kollu dedem. Gördüler de analar babalar o kara günleri, "Allah gönderdi Gazi'yi, Allah yüzümüze bakmış." Dediler. Ama bir gün Bir sisli kasım sabahı Dağ başını duman almış, kardeşim; Gün doğmayacakmış, dediler! Baktım ki bütün gökyüzü baştan başa tenha Bir kapkara matem sarıyor memleketi, Her sineyi bir kapkara yas dolduruyor, Ev ev bacalardan taşıyordu. .......................................... Bir sisli kasım sabahı baktım, Hâlâ vuruyor nabızlarımızda, Hâlâ yaşıyordu. Lâkin kesilip dinmedi ruhumda o sancı, Hâlâ o yetim bakışlarımda Donmuş bir avuç hâtıra kalmış! Dağ başını duman almış kardeşim, Dağ başını duman almış! ~ Bekir Sıtkı ERDOĞAN ~
|
 |
| Seçenekler | |
| Stil | |
|
|
Hybrid-Şeklinde
