Savaş mı?
Kime karşı bir savaş bu….
Mağlubiyeti bile bileyenilgiyi sindire sindire kazanılacak olan ne??
Küçük sevgi artıkları mı…??
Ben savaşın tam orta yerinde kalkansız mağlubiyeti çoktan kabul etmişim..
Henüz –dante gibi gelemesek de ömrün yarısına-Yaşayacağım yolu uzun uzadıya kat ettim..
Öğrendim seninleyken de yalnızlığımın kaçınılmaz olduğunu..
Biliyorumyine elime yüzüme bulaştırdımbu aşk oyununu..



Eylüldü…
Sen gittin….Okullar açıldı gittiğinin ertesi günü..
Eylül yaprakları düştü yollara…
Bomboş şehri dolduran varlığın silinip gidinceçocukların ayak sesleri kaldı kaldırımda..
Eylül ayıyazdan geçiştirson bahara….
bazı akşamlar üşüdümseni örttüm ruhuma…
sen benim yamalı düşlerimin sihirli anahtarıydın…
Bir kışa dayanamadı bu sevda…
Kar beyaz düşmedi toprağa….ama üşüdümsensizken bu eylül ayında….
başlamıştı sanrılarım ruhumda..


Ekim;
Ilık rüzgarlar düşürüyor bu mevsimde…
Şehir tüm rengini değiştirmiş…
Yüzüne hasret kaldığımacımın boyutu dayanılmaz…
Eve gidemiyorum…
Bizimkiler görsün istemiyorum gözlerimi…...
yatağım tek sığınağımiş yerinde ağlıyorum sürekli …
telefonum yastığımın üstündegizli numaraları sana yorumluyorum..
mutlu oluyorum Şehir şahitekim de….



Kasım…
Kasım yağmurları başladı…
Bu ay senin ayın….Yeni bir yaşı ağırlıyorsun…
saçlarındaki akların sayısı mı artıyor yoksa…
Yoksa zaman acımazsızca vuruyor mu çizgilerini ruhuna…
Sesini özlediğimçocuk adam…
içim acıyor…
iyi ki doğdun diyemediğim için…Sözlerim dağılıyor her gece şiirlere….
Gitarım hiç ayrılmıyor başucumdan….
dokunamıyorum tellerine...



Aralık….
Yeni yılım merhaba….
Sen misin gelen beyaz pamukşehrimin yatağına…
dondurucu soğuk….
krizlerim devam ediyor hala….üşüyorum..üşüyorum….üşüyorum…..
hava kurşuniyalnızlığım siyaha çalmış…Konuşmuyorumgörmüyorumduymuyorum hiç bişeyi…
Kapılarımı açmış gelen gideni seyrediyorum..
Ben vazgeçmişim kendimdenvazgeçilişlerimi izliyorum..
Tepkisizim…Ne yapıyorsun?nasılsın hiç haberim yok…
Şehirde insan telaşıbana çarpmıyor bu akan kalabalık…
Ben hala dağınığım …sen topladın mı kırıklıklarını_??



Ocak…..
Okullar tatile girdi….
Birileri hayatıma girmeye devam ediyor…
ruhumu okşamaya…tenime dokunmaya…
bu beni daha çok yaralıyor…
değen eller acıtıyor ve kanatıyor…. Hoyratça ziyan ediliyorum..
Umurum da değil inan…
Çünkü bu acı senin acın kadar hırpalamıyor..
Doyan bedenler çekip gidiyor…
daha bir mutsuzumdaha bir vazgeçmiş kendiKendime yollara vuruyorumayaz bulaşıyorelime yüzüme… nden…
Şehir duruldu…
Sokaklarda iş güç telaşına koşan insanlar dışında kimsecikler yok….




Şubat….
Sevgililer günün kutlu olsun Çocuk kalpli büyük adam…
Hayatımda hiç 14 şubat kutlamadım…Bana yolladığın bileklik elimdeterlemiş avucum içinde….
Bugün ilk kez söyledim şarkımızıilk kez çaldım gitarımı…
Canımdaki yaralar hala kapanmadı…


Mart….
Şehrim uyanıyor kış uykusundan…
hala ısınmak için yakıyoruz doğalgazı…hala soğuk buralar…
Bugünelindeki gelecek hayaliyle kapımı çaldıbir adam…
elimi aldı eline..senin sözlerini söyledi yüzüme..
Kaçmak istedimyapamadım…
O konuştukça daha çok acıdı canım…
eve geldim oturup ağladım..ağladım…sonra şarkımız başladı bir radyoda…
ben daha çok ağladım…bir mesaj attım o adama….
—üzgünümkalbim geçmişte kalan bir aşkta—incindi biliyorum….ben daha çok incindim..




Nisan…..
Güzel havalar akın ediyor şehrim üstüne..
8 ayı devirdim tek başımasensizlikte….
Hala bir haber yok…
hala suskunluğunu koruyorsun…
Ben biraz daha iyi gibiyim..acaba kendimi mi kandırıyorum….??
Yoksa bu sessizlik bir bozgun öncesi mi??



Mayıs…
Çoluk çocuk herkes sokaklarda..
Çiçekler rengini almış bahardan…..
Ben hala mutsuzum..


Haziran…
bugün senin doğum günün iyiki doğdun...


Temmuz….
....ay yakamoz düşürmüşdenize…
dalgalar dillerine doladıkları şarkıyı söylemekte…
ben duyuyorum onları başkaları hiç duymasa da…
Sonra bir cümlen takılıyor aklımamutlu oluyorum birkaç saniye…
sonra düşler kuruyorumbiliyorum hepsi ütopya…