|
|
|
|
#1
13 November 2008, 20:52
|
|||
|
|||
Cevap: Türk Dilleri
Dolganca
(Долган Тыла/Dolgan tyla) Türk Lehçelerinin Sibirya öbeğine ait, Dolganların konuştuğu lehçe. Yok olmak üzere olan Türk lehçelerinden biridir. 1989 yılında yapılan bir nüfus sayımında 6.945 kişiden oluşan Dolgan halkının artık sadece 5.100'ü Dolgancayı anadili olarak gösterdiği tespit edilmişdir. Bu sayımda ayrıca bir kaç evenkler ve nıganaslar (samoyetler) dolgancayı ikinci dili olarak göstermişdir. Bu yüzden dolgancanın o yörede trafik dili olduğunu söyliyebiliriz. Ancak Dolganların kendileri dillerini Yakutçanın bir ağzı olarak görürler. Dolgancanın yazıya alınması 1920 yılında latin alfabesi ile gerçekleşmiştir. 1940 yılından itibaren Yakutça için tasarlanmış olan özel bir kiril alfabesi Dolganca için de kullanılmaya başlanmıştır. Bunun yanında Rusların kullandığı kiril alfabesi ile yazılan diğer bir şekli daha vardır. 
|
|
#2
13 November 2008, 20:52
|
|||
|
|||
|
Cevap: Türk Dilleri
Eski Türkçe
Türk dillerinin birbirlerinden ayrılıp uzaklaşmadan önceki haline verilen isimdir. Bu dil Göktürkler, Uygurlar ve Karahanlılar devrinin bir bölümü (13.yüzyıla kadar) olmak üzere yaklaşık sekiz asırlık dönemi kapsar. Çoğu Türk dilleri birbirlerine hala çok yakındır. Sadece bazıları, yani diğerlerinden daha erken ayrılıp izolasyonda kalmış olanları, mesela Çuvaşça, Dolganca, Yakutça, Halaç dili gibiler diğer Türk dillerine uzaktır. Türk dilleri çok geniş bir alanda yaşayan insanların konuştuklari dillerdir. Aynı zamanda tarihi eskilere uzanır. Eski Türkçe’nin bugünküye göre birçok farklı yanı vardır: "edgü">"iyi". D harfi zamanla y harfine dönüşebilir. G harfi zaten y ile benzer bir harf g>ğ>y değişmesi olağan bir değişmedir. "bey" sözcüğü eskiden “beg” idi. Zamanla “beğ” oldu ve şimdi “bey”. D>y değişmesini ise şurada görebiliriz: kadgu>kayğu>kaygu>kaygı. edgü>eyyü>eyü>eyi>iyi. Türkçe'nin en eski yazılı metni Orhun kitabelerinin en eski Türk konuşma dili olduğu söylenemez. Çünkü Hunlar döneminde de bir "Hun dili" vardı. Göktürk kitabe dilinin bu dilin evrim geçirmiş hâli olması muhtemeldir. Ayrıca Altın Elbiseli Adam'ın mezarı diye anılan M.Ö. 5. veya 6. yüzyıllara ait bir mezarda altından eşyaların içinde bulunan 26 harflik bir yazı bulunmuştur. Bu yazı da Göktürk alfabesine çok benzer bir alfabeyle yazılmıştır ve Türkçe'nin daha da eskilere dayandığının bir kanıtı niteliğindedir. Eski Türkçede ağız ayrılıkları ilk metinlerden beri raslanır. Yine de ağız ayrılıkları büyük sayılmazlar, bu nedenle Eski Türkçe bir bütün olarak görülebilir. İlk ayrılıklar Orhun yazıtlarında raslanmaya başlar. Örneğin birinci tekil kişi için Tonyukuk yazıtında beñ denirken Kültegin yazıtında meñ denmektedir. Yine, on erig sançtı (on kişiyi öldürdü) ve on eren sançtı (on kişiler öldürdü) aynı anlamda kullanılmıştır. Eski Türkçe ağızları iki dalda incelenir: Göktürk ağzı Eski Türkçenin eski yazıları ve Run yazıtları bvu ağza girer. Uygur ağzı M.S. 835'tan sonrası Uygur ağzı olarak adlandırılır.
|
|
#3
13 November 2008, 20:53
|
|||
|
|||
|
Cevap: Türk Dilleri
Fuyü Gırgıs dili
Fuyü Gırgıs dili yaklaşık 600 konuşanı bulunan, Çin'de yaşayan bir Türk dilidir. Kırgızca'yla bir alakası yoktur. Gagavuzca Moldova'daki Özerk Gagavuzya Cumhuriyeti'nde yaşayan yaklaşık 150,000 Gagavuz Türkü tarafından konuşulan ve Oğuz grubuna ait olan Türk Lehçesi. Türkiye Türkçesine en yakın Türk Lehçelerinden biridir. Komşu dillerden birçok ödünç sözcük almasına rağmen Bir Türk ile Gagavuz kolayca anlaşabilir. Aslında Gagavuzca Yunan Alfabesi ile yazılır, fakat 1957'de Kiril Alfabesi kullanılmaya başlanınca Yunan Alfabesi terkedilmiştir. Moldova'nın bağımsızlığına kavuşması ve Gagavuzlara özerklik verilmesinden sonra Türk Alfabesi üzerine modelize edilmiş bir alfabe oluşturuldu ve günümüzde hâlâ kullanılmaktadır. Türk Alfabesi'nden farklı olarak Gagavuz Alfabesi'nde (Türkçedeki açık e sesi yerine) Ää harfi, Êê ve Ţţ harfleri bulunur. Gagavuzcada yazı dili Türkiye'de halk arasında konuşulan Türkçenin yazıya dökülmüş şeklidir denebilir. Ğ harfinin uzatma için kullanıldığı birçok sözcükte ünlüler çift yazılarak uzatılır. Soora = Sonra Lääzım = Lâzım Birliindä = Birliğinde Çoğul ad yapımlarında çoğul eki Türkçedeki gibi ler - lardır. Ancak sözcüğün son harfi n ise l çoğul ekindeki l harfi düşürülüp, sondaki n sesi yinelenir. Günnerindä = Günlerinde Onnar = Onlar
|
|
#4
13 November 2008, 20:53
|
|||
|
|||
|
Cevap: Türk Dilleri
Halaçça
İran'da ve Afganistan'da konuşulan bir Türk lehçesidir. Yaklaşık 42.000 konuşanı vardır. Hazarca Hazarlar, VI-X. yuzyıllar arasında Hazar Denizi'nin ve Kafkaslarin kuzeyinde yaşayan bir Türk boyu veya bu boydan olan kimselere verilen ad (Turk Dil Kurumu 2006-sayfa 870). Hazarca, Hazar Türkçesi (TDK Sf.870) Hazarca dili Türki diller gurubunun üyesidir ve Cungarya havzasi yöresinin bir lehçesidir. Bugün batı Türkistan'da ki bazı Türklerin konuştuğu dillerdendir. Bugün Türkiye'de yasayan çoğu Türkmen ve Türkistanlı Türklerin atalarının konuştuğu dildir. Horasanca Horasan Türkçesi İranın kuzeydoğusunda konuşulan Oğuz öbeğine ait Türk dili. Ana dil olarak konuşanların sayısı 1977 yılında 400.000 olarak tespit edilmişdir, günümüzdeki konuşucu sayısı çok daha yüksek olması gerekir. Horasan Türkçesi günümüzde artık Kuzey Horasan ve Razavi Horasan olarak ikiye bölünmüş olan eski Horasan ilinde konuşulmaktadır. Sınıflandırma
|
|
#5
13 November 2008, 20:54
|
|||
|
|||
|
Cevap: Türk Dilleri
Karakalpakça
Karakalpakça bir Türk Lehçelerinin Kıpçak grubuna ait bir lehçe. Bazı araştırmacılar tarafından Kazakça'nın bir ağzı olarak görülür. Çünkü Kazakça'ya oldukça benzemektedir. Alfabe, Kazak Kiriline çok benzemektedir. Özbekistan'ın kuzeyinde konuşulur. Karakalpakça'yı bir Kazak ağzı olarak gören Türkologlar Karakalpakça'ya Güney Kazakçası da derler. Karakalpakça için Özbek-Latin alfabesi de kullanılır. Kazak Alfabesiyle farkları Kazak alfabesinde bulunan "Ii" harfi Karakalpak Kirilinde görünmemektedir. Ayrıca Karakalpaklar'ın Özbek latinine geçme eğilimleri vardır. Karakalpakça'da "Ii" yerine "Ии" vardır. Özellikler
|
|
#6
13 November 2008, 20:54
|
|||
|
|||
|
Cevap: Türk Dilleri
Karayca
Türk dillerinin kıpçak öbeğine ait bir dil. Tatarcaya yakın bir dildir. 20'nci yüzyılda hala Litvanya`da Trakai ve Panevėžys bölgelerinde, Ukrayna`nın Luck ve Halicz bölgelerinde ve Kırım`da bu dili konuşanlar olmuşdur. Türkiye ve İsrailde hala bu dili konuşanlara rastlamak mümkündür. Son Sovyetler birliği döneminde yapılan nüfus sayımında, sadece 2.602 kişi kalmış olduğu anlaşılan Karay halkından ancak 503 kişi Karaycayı ana dil olarak kullandığını ; 52 kişi ikinci dil olarak konuştuğunu belirtmişdir. Günümüzde bu dilin ancak iki lehçesi kalmışdır: Trakay ve Galit. Orta çağdan beri önemli bir Edebiyat dili olan Karayca , ibrani alfabesi ile yazılmış bir çok mektuplarda raslanmaktadır. Örnek olarak 10. yy`da İspanya`daki bir hahamlık okulu öğrencisinin memleketi Varşova`ya yazdığı mektuplar saf Karayca `nın en güzel örneklerindendir. Dilin konuşucuları, 8'nci yüzyılda Musevilikten gelişmiş olan Karalar cemaatine aittiler. Günümüzde Baltık Denizi`nin güneydoğusu , Doğu Avrupa, Türkiye ve İsrailde hala bu inanca ait olanlara rastlanabilmektedir. 20'nci yüzyılın ilk yarısında dini içerikli olmayan Karayca yazılarda yazılmıştır: örneğin Varşova`da yayınlanan karaim aivazy(?) adlı dergi. Ancak bugün bu dil artık yok olmak üzeredir. Litvanya`nın başkenti Vilnius , diğer şehirleri Trakai ve Panevėžys(Ponewiesch) de hala Karayca konuşabilen insanlar vardır. Litvanya`da bugün toplam 267 kişidir. Ancak artık bulunabilen yazılı kaynaklar sadece dinsel içeriklidir.
|
|
#7
13 November 2008, 20:54
|
|||
|
|||
|
Cevap: Türk Dilleri
Karaçay Balkarcası
Kuzey Kafkasya'da yaşayan Karaçaylar ve Balkarların konuştukları dilin ortak adı. Türk Lehçelerinin Kıpçak öbeğine bağlı olan bu Lehçeler eskiden Karaçayca ve Balkarca olarak ikiye ayrılmış ve sonradan bir dil olduğu kanısına varılıp Karaçay Balkarcası adı verilmiştir. Karaçayca Kuzey Kafkasya'da yaşayan Karaçayların konuştuğu dil. Türk dillerinin Kıpçak öbeğine bağlıdır. Birbirine yakınılğı dolayısıyla Karaçayca ve Balkarca Karaçay-Balkarca olarak da adlandırılır. Kazak Türkçesi veya Kazakça Kıpçak öbeğine ait, Kazakistan'da konuşulan Türk Lehçesdir. Kırgız Türkçesine yakındır. Dünya'da 12 milyon kişi tarafından, Kazakistan'da da 10 milyon kişi tarafından konuşulmaktadır. Özellikleri: Türkçe asıllı kelimelerde; baştaki y'ler j'ye (yok>joq, yıl>jıl, yay>jay), ç'ler ş'ye (ağaç>ağaş, aç>aş), ş'ler s'ye (aş>as, boş>bos, baş>bas) dönüşmüştür. Eklerde de aynı değişme olur: Qazaqşa (Kazakça)... Yabancı asıllı kelimelerde bu değişmeler görülmez: şükir (şükür). Kazakça bir sözcük birleşik ya da alıntı bir sözcük değilse ikinci heceden sonra yuvarlak ünlü barındırmaz ve bu uyumu bazı alıntı kelimelere uydurmuştur. Aslında j harfi ile yazılan Türkçe sözcükler aslında c olarak okunmaktadır (Bazı kuzey ağızları hariç). Jasaymız (yapıyoruz,yapacağız)- Casaymız (okunuş) Ayrıca konuşma dilinde ilk hecede ö ve ü gelirse ikinci ve üçüncü hecelerde de gelebilir. Bu yazıda olmaz. Örnek: Körgende (yazılış) - Körgöndö (okunuş) "gördüğünde" Kazakçanın eski şekilleri 24 harfli Orhun yazısı ile yazılmıştır. Günümüzde ise Kazakça bazı ilave harfler kullanılarak Latin alfabesi, Kiril alfabesi ve Arap alfabesi ile yazılabilmektedir.
|
Hybrid-Şeklinde
